Τι κάνουν οι διπλανοί μας

                                                                              

H Σερβία,  που όπως και πολλές χώρες ξύπνησε μέσα σε ένα εφιαλτικό όνειρο, στην αρχή άργησε να συνέλθει, αλλά αμέσως από την πρώτη εβδομάδα πήρε δραστικά μέτρα και όχι αστειότητες.
Έτσι  απαγόρευσε την κυκλοφορία για άτομα > 65 ετών (επιτρέπεται μόνο κάθε Κυριακή από 4-7μμ) και σ’ αυτές τις ηλικίες έχει πολύ λίγα κρούσματα. Για τους λοιπούς επιτρέπεται η κυκλοφορία από 5πμ-5μμ κάθε μέρα και τα Σαββατοκύριακα από 5πμ-3μμ. Κράτησε ανοιχτά τα S/M και τα φαρμακεία και έκλεισε τα λοιπά καταστήματα, τα σχολεία, πανεπιστήμια και τις υπηρεσίες.
Στη συνέχεια κατέβασε το στρατό στο δρόμο σε επικουρία της αστυνομίας για την επιτήρηση των μέτρων, με τους αστυνομικούς να  φοράνε μάσκα από τη πρώτη μέρα. Μια έλλειψη μασκών προστασίας καλύφθηκε από αποστολή 5 εκ. τεμαχίων από Κίνα που έφτασαν επί τόπου, μαζί με ένα κλιμάκιο κινέζων γιατρών με εξοπλισμένα εργαστήρια.
Για σήμερα (30-3) τα κρούσματα ήταν λιγότερα από χθες με τους θανάτους να ανέρχονται σε 16. Αυτό παρά το γεγονός ότι επέστρεψαν 400.000 σέρβοι της διασποράς τις τελευταίες μέρες!
Συγκίνηση προξένησε η απώλεια από τον ιό ενός μεγαλόσχημου ιερωμένου, ηλικίας 71 ετών στη περιοχή του Valjevo, που μετέβη για αγιασμό σε σπίτια της περιοχής. Η κυκλοφορία μεταξύ των δήμων της πόλης έχει απαγορευτεί και συζητούν μεγαλύτερους ακόμη περιορισμούς, (για 24ωρη απαγόρευση) όταν εμείς έχουμε κάνει την σκυλοφιλία ατράνταχτο άλλοθι για τη βόλτα μας, εξασκώντας παράλληλα την καθημερινή τροφοδοσία μας από διαφορετικά S/M με άδειες που υπογράφουμε μόνοι μας.

Η κυβέρνησή της Σερβίας δεν έπαιξε άλλα παιχνίδια πίσω από την πλάτη του λαού, ούτε θέλησε να  εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να αποσιωπήσει κάθε άλλο γεγονός, όπως γίνεται εδώ, με το μεταναστευτικό και το Σκοπιανό, από τα ελεγχόμενα και αφθόνως χρηματοδοτούμενα ΜΜΕ. Στη γειτονική χώρα, το κύρος του προέδρου Βούλιτς έχει ανέβει αυτό τον καιρό ψηλά. Η Σερβία είπε, «είναι μια χώρα που δεν έχει πετρέλαιο, ούτε θάλασσα, αλλά σ’ ένα δύσκολο σενάριο δεν θα πεινάσει γιατί έχει την Βοϊβοντίνα. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα σίτισης για δύο χρόνια». 
Αν και εκεί δεν προσδοκούν τίποτε σχεδόν από την ΕΕ, νομίζω ότι υπάρχει περισσότερη σοβαρότητα και μεγαλύτερη σημασία για τον άνθρωπο, παρά για τις αποζημιώσεις και τα επιδόματα με τα οποία μας ταλανίζουν κάθε μέρα εδώ οι άρχοντες και κάτι φαιδροί δημοσιογράφοι. Άλλωστε εκεί είναι μαθημένοι στα δύσκολα από παλιά. 

            Πηγή:Το είδωλο της γης μου

      

       Κορονοποίηση  του ιού

Ο φίλος  Κώστας Πατρίκιος,συνταξιούχος καπετάνιος  από τον Άγιο Πέτρο Λευκάδας και λαϊκός ποιητής, από την πάστα των ανθρώπων που δεν το βάζουν εύκολα κάτω, γεμάτος όπως πάντα ζωντάνια και αισιοδοξία, μου έστειλε το παρακάτω λαϊκό ποίημα, για τις μέρες που περνάμε, ως το καλύτερο χλευαστικό αντίδοτο στον ιό που θέλει λέει ν' αλλάξει τη ζωή μας ή να την καταπιεί.

         ΚΟΡΟΝΟΓΙΟΣ

         Δεν με τρομάζεις φθονερό

         της ΚΙΝΑΣ βρωμοπαίδι

         Εσύ δεν έχεις ούτε Θεό

         είσαι ένα κολοπαίδι

         Αν θα τολμήσεις πονηρά

         εμένα ν’ακουμπίσεις

         θα είναι η στερνή φορά

         γρήγορα θα ψοφήσεις

         Είμαι της κατοχής παιδί

         που άντεξε στην πείνα

         κι αν θέλεις κάποια συμβουλή

         μην φεύγεις από ΚΙΝΑ

         Έζησα και χειρότερα

         στα παιδικά μου χρόνια

         Μην έρθεις καν σιμότερα

         έχω γερά πνευμόνια

         Γαϊδούρας γάλα έπινα

         φάρμακο απ’ τα σπουδαία

         και μπόρεσα και διέκρινα

         παίρνοντας μια ιδέα

         Την πονοκήλη έγιαννα

         έδιωξα και τον βήχα

         Κοκκύτη ανεμοβλογιά

         και πυρετό δεν είχα

         Την ιλαρά την πέρασα

         και πριν καλά φυτρώσει

         μπόρεσα και την ξέρασα

         αρρώστια πριν με ζώσει

         Βοτάνι απ’ τα καλύτερα

         με πότισαν να ξέρεις

         Κι αν έρθεις ενωρίτερα

         εσύ θα υποφέρεις

         Νερόζουμο πρiκαγγουριάς

         έχω αρκετό φυλάξει

         Θα σε ραντίσω και με μιας

         το αίμα σου θα στάξει

         Τροφή πουν’ ή καλύτερη

         σε εκπαιδευμένη βδέλλα

         Μέθοδος η εγγύτερη

         εάν τολμήσεις έλα

            ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠ. ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ (2020)

               Μνήμη της μάνας

               Φλεβάρης μήνας κι ο βοριάς λυσσομανά,

               η μυγδαλιά του κήπου τ’ άσπρα δεν εφόρεσε·

               του χάρου τη βουλή εμάντεψε κι αυτή,

               ξεράθηκε κάθε κλωνάρι, μαυροφόρεσε.                                                               

               

               Σάββατο δειλινό του μήνα Μάρτη,

               μας ξέχασε φέτος το χελιδόνι·

               σημάδια από πέλματα βαριά,

               του χάροντα πατήματα στ’ αλώνι.                  

               Έφυγες μάνα που μας γέννησες,

               χάθηκε της καρδιάς η ηλιοφάνεια μου·

               μου λείπει η συμβουλή και η γαλήνη σου,

               τώρα καταλαβαίνω την ορφάνια μου.            

               Πήρες μαζί σου τις σαΐτες και τα χτένια,

               την αξιοσύνη σου, υφάδι και στημόνι·

               της τέχνης σου την ομορφιά άφησες πίσω σου,

               το έργο που ’κανες στη γη σε αξιώνει.

               Ξέρω πως στ’ αψηλά παλάτια τ’ ουρανού

               άσπρο, διπλό κρεβάτι, αδειανό, σε περιμένει·

               μα συ στον ύπνο όπως πάντα φειδωλή,

               έτσι όπως ήσουν στη ζωή σου μαθημένη,           

               στημένο έχεις κάπου κατάμερα τον αργαλειό,

               μήτε κι εκεί στον άλλο κόσμο ξαποσταίνεις·

               κάτω απ’ τ΄ ανέσπερο το φως το παραδείσιο,

               το λινοσέντονό σου αδιάκοπα υφαίνεις.             

               Μάνα, του ονείρου μου αφέντρα και σκιά,

               έρχεσαι απρόσμενα, την ώρα που χαράζει·

               ντυμένη στη βυζαντινή σου φορεσιά,

               αντίγραφο μιας Παναγιάς π’ αναστενάζει.            

               Ένα τρισάγιο καρτερείς, μια λειτουργιά,

               χαλεύεις στο καντήλι το δικό σου λάδι·

               βαρείς  την πλάκα να σ’ ακούσει η λογική,

               μήνυμα φρόνησης, απόκοσμο σημάδι.                  

               Μάνα, της ζήσης μου η άγια προσφορά,

               μ’ ένα τραγούδι θυμιατίζω τη ψυχή σου·

               η μνήμη μου μαυροφορούσα, σ’ ακουρμένεται

               από μια απόμερη γωνιά του παραδείσου.

                 Λ.Κατσιγιάννης

Είναι ο κoρονοϊός ρατσιστικός;

Με τον κoρωνοϊό σύμμαχο της Νέας Τάξης Πραγμάτων, στην Ελλάδα και όχι μόνο, έγινε το ακατόρθωτο. Κλείσανε οι εκκλησίες, καταργήθηκαν οι παρελάσεις, επεκταθήκαν τα ωράρια των S/M, (αγνοώντας τις συνθήκες υγιεινής των εργαζομένων που  ήταν απαράδεκτες και έμειναν στο έλεος των εταιρειών)επιβλήθηκε κάθε μορφής περιορισμός στη μετακίνηση, σταμάτησαν οι μελλοντικές γεννήσεις παρά την οικογενειακή θαλπωρή εν μέσω τρόμου,- έκλεισε το λιανεμπόριο, χωρίς να κλείσει η χονδρική, οι οπλαρχηγοί της επανάστασης γίνανε γιατροί του ΕΣΥ και άλλα πολλά. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε. Ακόμη και όταν η κατάσταση κάποτε αποκατασταθεί,(θα ζούμε σε μια άλλη χώρα) αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά μια μεγάλη πρόβα generale για την ανθρωπότητα. (Βλ. δήλωση GAP: «Η πανδημία ανέδειξε την ανάγκη μιας παγκόσμιας δημοκρατικής διακυβέρνησης».Αμέσως τόπιασε. Αλήθεια, αυτόν τον καιρό που είναι το παιντί με τα παγκόσμια οράματα;) 

Εν τω μεταξύ με την ΚΥΑ 2945 Αριθμός 1016 τεύχος Β (24/03/2020) την ώρα που οι Έλληνες είναι κλεισμένοι και άρα φιμωμένοι, η Κυβέρνηση υπέγραψε την μαζική μεταφορά και εγκατάσταση χιλιάδων λαθρομεταναστών σε εικοσιοκτώ (28) σημεία στην ενδοχώρα, με τα περισσότερα από αυτά στρατόπεδα, που θα μετατραπούν σε μουσουλμανικά χωριά. Επίσης εδώ έχει προκύψει και ένα άλλο μοναδικό ως τα σήμερα τουλάχιστον φαινόμενο. Να μην υπάρχουν μεταξύ των λαθρό κρούσματα κορωνοϊού. Αυτό είναι ένα άλλο δυσεξήγητο φαινόμενο που δεν αιτιολογείται επίσημα. Είναι άραγε ο κορονοϊός ρατσιστικός, με ιδιαίτερες προτιμήσεις; Αν ναι, τότε πρόκειται μάλλον για φασιστικό-ιό.

          

           Πηγή: Το είδωλο της γης μου

Η Επιστολή του Οδυσσέα Ανδρούτσου προς του Γαλαξιδώτες

O Οδυσσέας υπήρξε από τους πρωτοστάτες της Ελληνικής Επανάστασης. Μετά την συγκέντρωση των καπετάνιων της Ρούμελης στη Λευκάδα και την ορκωμοσία τους, έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα της εθνεγερσίας στη μάχη της Τατάρνας λίγο πριν υψωθεί το λάβαρο της επανάστασης στη Αγία Λαύρα. Στη συνέχεια, από την έδρα του απεύθυνε την περίφημη επιστολή του της 22 Μαρτίου 1821 προς τους καραβοκυραίους του Γαλαξειδίου.

Ηγαπημένοι μου Γαλαξειδιώτες

Ήτανε φαίνεται από τον Θεόν γραμμένο ν’ αδράξωμε τα άρματα μιαν ημέρα και να χυθούμε καταπάνου στους τυράννους μας, που τόσα χρόνια ανελεήμονα μας τυραγνεύουν. Τι την θέλομεν, βρε αδέρφια, αυτήν την πολυπικραμένη ζωή, να ζούμε αποκάτω στη σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων  ν’ ακονιέται στα κεφάλια μας; δεν τηράτε που τίποτε δεν μας απόμεινε; Αι εκκλησίαις μας γενήκανε τζαμιά και αχούρια των Τούρκων· κανένας δεν μπορεί να πη πως τάχα έχει τίποτε ιδικό του, γιατί το ταχύ βρίσκεται φτωχός, σα διακονιάρης στη στράτα. Αι φαμελιαίς μας και τα παιδιά  μας είναι στα χέρια και τη διάκρισι των Τούρκων. Τίποτε ,αδέλφια, δεν μας έμεινε, δεν είναι πρέποντας να σταυρώσωμε τα χέρια και να τηράμε τον ουρανό· ο Θεός μας έδωσε χέρια, γνώσι και νου·ας ρωτήσωμε την καρδιά μας και ότι μας απαντυχαίνη ας το βάλωμε γρήγορα σε πράξιν, και ας είμεθα, αδέλφια, βέβαιοι πως ο Χριστός μας, ο πολυαγαπημένος, θα βάλη το χέρι επάνω μας. Ό,τι θα κάμωμε, πρέποντας είναι να το κάμωμε μιαν ώρα αρχήτερα, γιατί ύστερα θα χτυπάμε τα κεφάλια μας.Τώρα η Τουρκία είναι μπερδευμένη σε πολέμους, και δεν έχει ασκέρια να στείλη καταπάνου μας. Ας ωφεληθούμεν  από την πείστασιν ὀπου ο Θεός, ακούοντας τα δίκαια παραπονά μας, μας έστειλε δια ελόγου μας·μια ώρα πρέποντας είναι να ξεσπάση αυτό το μαράζι, όπου μας τρώγει την καρδιά. Στ’ άρματα αδέρφια! Ή να ξεσκλαβωθούμεν ή όλοι να πεθάνουμε/και βέβαια καλλίτερο θάνατο δεν μπορεί να προτιμήση κάθε Χριστιανός και Έλληνας.

Εγώ, καθώς το γνωρίζετε καλώτατα, αγαπητοί μου Γαλαξειδιώταις, ημπορώ να ζήσω βασιλικά, με πλούτια, τιμαίς και δόξαις. Οι Τούρκοι, ό,τι και αν ζητήσω  μου το δίνουνε παρακαλώντας, γιατί το σπαθί του Οδυσσέως δεν χωρατεύει· έπειτα κοντά στα άλλα ενθυμούνται  τον πατέρα μου που τους εζεμάτισε. Μα σας λέγω την πάσα αλήθεια, αδέλφια, δεν θέλω εγώ μονάχα να καλοπερνάω, και το γένος μου να βογκάη στη σκλαβιά·μου καίεται η καρδιά μου σαν βλέπω και συλλογούμαι πως ακόμα οι Τούρκοι μας τυραγνεύουν.

Από τον Μωριά μου στείλανε γράμματα πως είναι τα πάντα έτοιμα· εγώ είμαι στο ποδάρι με τα παλληκάρια μου, μα θέλω πρώτα να είμαι βέβαιος το πώς θα με ακολουθήσετε και σεις. Αν εσείς κάμετε την αρχήν από την μια μεριά και εγώ από την άλλη, θα σηκωθή όλη η Ρούμελη, γιατί ο κόσμος φοβάται ·μα σαν ιδή ελόγου σας, που έχετε καράβια και ξέρετε καλλίτερα τα πράγματα, το πώς σηκώνετε το μπαεράκι,θε να ξεθαρρέψη και θα τελειώση καλλίτερα το πράγμα.

Περιμένω απόκριση με τον ίδιο που φέρνει το γράμμα μου. Τη μπαρούτη και τα βόλια τα έλαβα και τα εμοίρασα· να με οικονομήσετε και στουρνάρια και αν σας περισσεύη και άλλη μπαρούτη, να μου στείλετε, γιατί θα την δώσω και στους Πατρατζικιώταις.

Του Πανουργία τα λόγια μη τα πολυακούτε· είναι φοβιτσιάρης·μα σαν  το σηκώσουμεν εμείς, δεν μπορεί να φτειάση, πάρεξ να έλθη  με το μέρος μας.

Αύριο το βράδυ να έλθη ένας στο μοναστήρι και θα εύρη τον Γκούρα για να μιλήσει, σαν να ήμουνα εγώ ο ίδιος. Τον Γκούρα να τον αγαπάτε· είναι παιδί δικό μου, καλό παλληκάρι.

Χαιρετίσματα  σε όλους τους φίλους πέρα πέρα.

Σας χαιρετώ και σας γλυκοφυλώ.           

                                                                                          Ο αγαπητός σας

                                                                     Οδυσσεύς Ανδρούτσος

           Πηγή: Το είδωλο της γης μου

Βρέθηκε ο ιός, η προέλευσή του και το φάρμακο

Ο κορωνοϊος σε μεγένθυση

Μόλις ήρθε ξαφνικά ο ιός από το Κορώνι, και μας έκλεισε στα σπίτια. Που συμφορά να τον βρει, να μπουν μέσα του θηλυκοί διαόλοι. Ετούτος ο ιός δεν είναι εκ προμελέτης, αλλά από ατύχημα. Λένε πως είναι γρίπη και ερεθίζει τον λαιμό. Αμέσως μόλις υποψιαστείτε πως σας πλησίασε, να πάτε στον γιατρό. Να σας δώσει συνταγή και αμέσως χωρίς χρονοτριβή, στον φαρμακοποιό σας. Να πλένεστε καλά με υγρό απορρυπαντικό, μη σας βρει εφιάλτης με βάρος στο στήθος, κορακόβηχας και άσθμα. Να φοράτε την μάσκα σας, να κάνετε εμβόλιο και να μην ρουφάτε το συνάχι. Να πίνετε τσιπουρίτη, ρομπόλα και νερό Κεφαλονίτικο. Να μην τριγυρίζετε έξω, πριν σας πιάσει η κακιά αρρώστια, σας πάνε νοσοκομείο και τότε φέξε μου και γλίστρησα, είστε για τον Δράπανο (για νεκροταφείο δηλαδή). Μα ακούστε και μια άλλη οδηγία… Επειδή είστε όλοι θεόκουρλοι, περάστε από τον Άγιο. Μην φοβάστε, μόνο τον νου σας. Που θα πάει; Θα εξαφανιστεί! Ο Κορωνοϊός προήλθε απ’ το Κορώνι της Κεφαλονιάς; Ήταν έγκλημα εκ προμελέτης ή ατύχημα; Τι μπορεί να κάνει ο Άγιος (ένας είν’ ο Άγιος) για όσους νοσήσουν; Αυτά και άλλα πολλά καυτά ερωτήματα απαντά (σε άψογα Κεφαλονίτικα) το παρακάτω βίντεο.

                                                   

        Πηγή: Κεφαλονίτικα νέα

               ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΟΙΗΤΗ

               Ρήγα Φεραίε σε σε κράζω.

               Από την Αυστραλία στον Καναδά

               κι από τη Γερμανία στην Τασκένδη,

               σε φυλακές, σε βουνά και σε νησιά,

               διασκορπισμένοι οι Έλληνες.

               Διονύσιε Σολωμέ σε σε κράζω.

               Κρατούμενοι και κρατούντες,

               δέροντες και δερόμενοι,

               διατάσσοντες και διατασσόμενοι,

               τρομοκρατούντες και τρομοκρατούμενοι,

               κατέχοντες και κατεχόμενοι,

               διηρημένοι οι Έλληνες.

               Αντρέα Κάλβε σε σε κράζω.

               Λαμπερότατος ο ήλιος απορεί,

               απορούν τα βουνά και τα έλατα,

               οι ακρογιαλιές και τ' αηδόνια,

               λίκνο ομορφιάς και μέτρου η πατρίς μου,

               σήμερα τόπος θανάτου.

               Κωστή Παλαμά σε σε κράζω.

               Ποτέ άλλοτε τόσο φως δεν έγινε σκότος,

               τόση ανδρεία φόβος,

               τόση αδυναμία η δύναμη,

               τόσοι ήρωες μαρμάρινες προτομές,

               πατρίς του Διγενή και του Διάκου η πατρίς μου,

               σήμερα χώρα υποτελών.

               Νίκο Καζαντζάκη σε σε κράζω.

               Κι όμως αν λησμονούν οι θνητοί

               που μιλούν ακόμα τη γλώσσα του Ανδρούτσου,

               η μνήμη κατοικεί πίσω από τα σίδερα και τις σκοπιές,

               η μνήμη κατοικεί μέσα στα ληθάρια,

               φωλιάζει στα κίτρινα φύλα

               που σκεπάζουν το κορμί σου Ελλάδα.

               Άγγελε Σικελιανέ σε σε κράζω.

               Η ψυχή της πατρίδας μου είσ' εσύ πολύμορφο ποτάμι,

               τυφλό από το αίμα, κουφό από το βόγκο,

               ανήμπορο από το μέγα μίσος και τη μεγάλη αγάπη,

               που εξίσου εξουσιάζουν την ψυχή σου.

               Η ψυχή της πατρίδας μου είναι

               δυο χειροπέδες σφιγμένες σε δυο ποτάμια,

               δυο βουνά δεμένα με σκοινιά

               στον πάγκο της ταράτσας,

               ο Αργίτικος κάμπος φουσκωμένος από το μαστίγιο

               και ο Όλυμπος κρεμασμένος πισθάγκωνα

               από το κατάρτι του αεροπλανοφόρου για να ομολογήσει.

               Η ψυχή της πατρίδας μου είναι αυτός ο σπόρος

               π' άπλωσε ρίζες πάνω στο βράχο.

               Είσ' εσύ μάνα, γυναίκα, κόρη,

               που αγναντεύεις τη θάλασσα και τα βουνά

               και κρυφόβαφεις μ' αίμα

               τα κόκκινα αβγά της Αναστάσεως

               που εγκυμονούν οι καιροί και οι άντρες.

               Αν ποτές να 'ρθει στη δύστυχη χώρα μου,

               Πάσχα Ελλήνων.

                     M.Θεοδωράκης

Ο ροζ φιλελευθερισμός

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, Ορθόδοξος Χριστιανός Ροντ Ντρέχερ μίλησε τον περασμένο μήνα στη Ρώμη με το εξαιρετικά επίκαιρο θέμα: «Αντισταθείτε στη ροζ δικτατορία τού φιλελευθερισμού». Το “ξετρύπωσε” ο φίλος, λόγιος και δόκιμος μεταφραστής Ευάγγελος Νιάνιος που μάς το εφοδίασε επισημαίνοντας ότι: «ετερόφωτοι Διαφωτιστές, δισέγγονα τού Λένιν, Νεοδεξιοί και εγχώριοι προκύψαντες Homos SOROSensus συρρικνώνουν την ελληνική παρουσία στα τελευταία διακόσια χρόνια. Μιλάμε για εκείνους που ξεπούλησαν την Μακεδονία στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων και τούς «άλλους» που το «τιμούν» υπερηφάνως με το ρωμαϊκό επιχείρημα Pacta sunt servanda που όμως προϋποθέτει ότι η συμφωνία να είναι έγκυρη, όπερ ασφαλώς δεν συμβαίνει εν προκειμένω!

Έχουμε κατά τον Ντρέχερ δύο βασικά πράγματα που μας ξεχωρίζουν από την προ-κομμουνιστική Ρωσία και την προ-ναζιστική Γερμανία:
α) Οι ιδεολογίες μας είναι μια παγκοσμιοποιημένη ταυτοτική και θυματική πολιτική (ρεύμα κοινωνικής διεκδίκησης και ουτοπικής και πολιτικής λατρείας). Τα μέσα τού κράτους και του καπιταλισμού υβριδοποιούνται και γεννούν μια κοινωνία επιτήρησης. Ο Όργουελ φαντάστηκε έναν κόσμο παρόμοιο με τη Ρωσία του Στάλιν, όπου το κράτος ελέγχει την κοινωνία με το φόβο, τον πόνο και την τρομοκρατία. Ο Χάξλεϋ, αντίθετα, φαντάστηκε έναν κόσμο όπου το κράτος ελέγχει τις μάζες παρέχοντας απολαύσεις και ανέσεις στο λαό.
Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στη Πολωνία στόχο είχαν να καταστρέψουν το πολωνικό έθνος ελέγχοντας τη μνήμη των Πολωνών.
Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν τα έθνη να ντρέπονται για την κληρονομιά τους, όπως έκαναν και οι κομμουνιστές για τις μάζες που ήθελαν να ελέγξουν. Αυτό πρέπει να το αρνηθούμε! Χωρίς τον Θεό της Βίβλου, δεν θα είμαστε σε θέση να αντισταθούμε στον μελλοντικό ολοκληρωτισμό, ούτε στον πειρασμό να υποχωρήσουμε σε κακές μορφές αντίστασης.
Η ροζ δικτατορία είναι πιο αξιαγάπητη από τους ολοκληρωτικούς προκατόχους της. Αλλά η παγκοσμιοποιημένη και τεχνοκρατική της ιδεολογία δεν αποτελεί μικρότερη απειλή για τις θρησκείες, τις οικογένειες, τις παραδόσεις και τους λαούς. Ναι, πρέπει να την πολεμήσουμε πολιτικά όσο μπορούμε, αλλά πρέπει επίσης να την πολεμήσουμε και μέσα μας.

Με τον Κορονοϊό αποκαλύφθηκε η ψευδαίσθηση τού νεοφιλελευθερισμού.Το ξεκαθάρισε ο Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro: «Μας είπαν ότι τα σύνορα πρέπει να καταργηθούν. Ότι ο ιδιωτικός ήταν καλύτερος από το δημόσιο. Ότι το κράτος ήταν το κακό. Ότι τα νοσοκομεία έπρεπε να κλείσουν για οικονομικούς λόγους (…) το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας ιός για να δείξει την ψευδαίσθηση του νεοφιλελευθερισμού» (Figaro11-3-20).

«Η Δύση έχασε το χρυσό νήμα με το οποίο ο Θεός, η Δημιουργία και οι άνθρωποι συνδέονταν μεταξύ τους. Δεν μπορεί να ελπίζει – εκτός και αν το ξαναβρεί – ότι θα σταματήσει τη διάλυση της, και αυτή θα την οδηγήσει σύντομα στην εξαφάνιση, αναμφίβολα».

Ο πολιτιστικός πόλεμος τελείωσε: οι ψηφοφόροι αξιών, όπως καλούν στις ΗΠΑ αυτούς που τάσσονται υπέρ των ηθικών αξιών στις επιλογές τους, «έχουν χάσει και βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής». Ακόμη και αν αυτοί οι κύκλοι συνέβαλαν εν μέρει στη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, «είναι τελείως μάταιο να φανταζόμαστε ότι κάποιος τόσο απίστευτα χυδαίος και επιθετικός, με ηθική οτιδήποτε άλλο εκτός από άμεμπτη, μπορεί να ενσαρκώνει την αποκατάσταση των χριστιανικών αξιών και της κοινωνικής ενότητας. Δεν είναι η λύση στην πολιτισμική παρακμή: είναι σύμπτωμά της.Ο (ψευδο)σουλτάνος τής Άγκυρας ονειροφαντάζεται νεοοθωμανικές αυτοκρατορίες. Κούνια που τον κούναγε!

Δυστυχώς εταίροι και σύμμαχοί μας είναι μόνο κατ’ όνομα. Στη πράξη αποδεικνύονται ανύπαρκτοι για μας και χρήσιμοι για τον βρώμικο γείτονά μας. Πρόσφατη κατάπτυστη δήλωση τού ΥπΕξ. της Μέρκελ:
«Στηρίζουμε(μην πέσει καμιά κεραμίδα κατακέφαλα πάνω μας) την Ελλάδα αλλά δεν συζητούμε κατανομή προσφύγων»!!!

Πηγή: http://www.antibaro.gr/article/26250

Αργολίδος Νεκτάριος: «Για ακόμη μια φορά ο δήθεν παντοδύναμος άνθρωπος εξευτελίζεται»

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ζοῦμε τούτες τὶς μέρες μία παγκόσμια ἀπειλή. Ὁλόκληρος ὁ κόσμος βλέπει μὲ φόβο, ἀγωνία καὶ στέκεται μὲ ἀμηχανία ἀπέναντι στὴν ἐπέλαση τοῦ COVID – 19.

Ἄν θέλουμε νὰ δοῦμε βαθύτερα, γιὰ μία ἀκόμη φορά ὁ ὑπερφίαλος καὶ δῆθεν παντοδύναμος ἄνθρωπος προσγειώνεται, ταπεινώνεται, γιὰ νὰ μὴν πῶ, ἐξευτελίζεται. Ἕνας ἀκόμη Πύργος τῆς Βαβέλ καταρέει.

«Καὶ ἦν ἡ πτώσις αὐτοῦ μεγάλη». Ἔρχεται ἕνας ἰός καὶ τὰ διαλύει ὅλα. Τίποτα δὲν εἶναι ὅπως πρὶν ἕνα μῆνα.

Πέρσυ τέτοιες μέρες καὶ κάθε Ἄνοιξη τὸ Ναύπλιο ἔσφυζε ἀπό ζωή. Χιλιάδες μαθητές καὶ τουρίστες κατέκλυζαν τὴν πόλη.

Τὰ καταστήματα ἀσφυκτικά γεμάτα. Τὰ ξενοδοχεῖα ὑπερπλήρη. Οἱ δρόμοι καὶ οἱ πλατεῖες γεμάτες, δυσκολευόσουν νὰ περπατήσεις. Σήμερα ἐρημιά. Ὅλοι οἱ δρόμοι ἄδειοι. Τὰ πάντα κλειστά. Νομίζεις ὅτι βρίσκεσαι σὲ ἄλλο τόπο καὶ χρόνο. Ἀλλά νἄταν μόνον ἐδῶ; Ὁ ἰός χτύπησε ὅλο τὸν κόσμο.

Οἰκονομικοί σχεδιασμοί, ἐπιχειρησιακά πλάνα, τουριστικοί προγραμματισμοί, τεράστιες πολυεθνικές καὶ μὴ ἐπιχειρήσεις καταστρέφονται, χρηματιστήρια γκρεμίζονται ἀπ᾿ τὴ μία μέρα στὴν ἄλλη. Γιορτές, συνέδρια, διαλέξεις, καρναβαλικές ἐκδηλώσεις, ἀθλητικοί ἀγῶνες, συναυλίες, ἐκδρομές, ὅλα ματαιώνονται.

Σχολεῖα, πανεπιστήμια, φροντιστήρια κλείνουν. Κέντρα διασκέδασης, μπάρ, ἐστιατόρια, καταστήματα δημόσιες ἤ ἰδιωτικές ὑπηρεσίες ἀναστέλλουν ἐπ᾿ ἀόριστο τὴ λειτουργία τους.

Κι ἐμεῖς μέσα στὴ γενική μαυρίλα, κρεμασμένοι κυριολεκτικά στὶς ὀθόνες, ἀναζητᾶμε ἕνα φωτάκι ἐλπίδας. Για μία ἀκόμη φορά, ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, πρὸς τὸν Εὐτρόπιο (καὶ σὲ κάθε Εὐτρόπιο ὅλων τῶν ἐποχῶν, ποὺ νομίζει πὼς πάτησε τὸ αὐγό καὶ ἀνέβηκε στὸν οὐρανό καὶ νομίζει πὼς ἐξουσιάζει καὶ ἐλέγχει τὰ πάντα) εἶναι ἐξαιρετικά ἐπίκαιρος, τηρουμένων βέβαια τῶν ἀναλογιῶν:

Ἀεὶ μὲν, μάλιστα δὲ νῦν εὔκαιρον εἰπεῖν·
Ματαιότης ματαιοτήτων, καὶ πάντα ματαιότης.
Ποῦ νῦν ἡ λαμπρὰ τῆς ὑπατείας περιβολή;
ποῦ δὲ αἱ φαιδραὶ λαμπάδες;
ποῦ δὲ οἱ κρότοι, καὶ οἱ χοροὶ, καὶ αἱ θαλίαι, καὶ αἱ πανηγύρεις;
ποῦ οἱ στέφανοι καὶ τὰ παραπετάσματα;
ποῦ ὁ τῆς πόλεως θόρυβος, καὶ αἱ ἐν ἱπποδρομίαις εὐφημίαι, καὶ τῶν θεατῶν αἱ κολακεῖαι;

Πάντα ἐκεῖνα οἴχεται·
καὶ ἄνεμος πνεύσας ἀθρόον τὰ μὲν φύλλα κατέβαλε,
γυμνὸν δὲ ἡμῖν τὸ δένδρον ἔδειξε,
καὶ ἀπὸ τῆς ῥίζης αὐτῆς σαλευόμενον λοιπόν·
τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ πνεύματος γέγονε προσβολὴ,
ὡς καὶ πρόῤῥιζον ἀπειλεῖν ἀνασπᾷν,
καὶ ταῦτα διασαλεῦσαι τοῦ δένδρου τὰ νεῦρα.

Ποῦ νῦν οἱ πεπλασμένοι φίλοι;
ποῦ τὰ συμπόσια καὶ τὰ δεῖπνα;
ποῦ ὁ τῶν παρασίτων ἐσμὸς,
καὶ ὁ δι' ὅλης ἡμέρας ἐγχεόμενος ἄκρατος,
καὶ αἱ ποικίλαι τῶν μαγείρων τέχναι,
καὶ οἱ τῆς δυναστείας θεραπευταὶ,
οἱ πάντα πρὸς χάριν ποιοῦντες καὶ λέγοντες;

Νὺξ ἦν πάντα ἐκεῖνα καὶ ὄναρ, καὶ ἡμέρας γενομένης ἠφανίσθη·
ἄνθη ἦν ἐαρινὰ, καὶ παρελθόντος τοῦ ἔαρος ἅπαντα κατεμαράνθη·
σκιὰ ἦν, καὶ παρέδραμε·
καπνὸς ἦν, καὶ διελύθη·
πομφόλυγες ἦσαν, καὶ διεῤῥάγησαν·
ἀράχνη ἦν, καὶ διεσπάσθη.

∆ιὸ ταύτην τὴν πνευματικὴν ῥῆσιν ἐπᾴδομεν συνεχῶς ἐπιλέγοντες·
Ματαιότης ματαιοτήτων, καὶ πάντα ματαιότης.

Πάντοτε, μὰ ἰδιαίτερα τώρα, εἶναι κατάλληλη ἡ στιγμή γιὰ νὰ ποῦμε: «Ὅλα εἶναι μάταια, ματαιότητα καὶ πάλι ματαιότητα» (Ἐκκλ. 1:2).

Ποῦ τώρα ἡ λαμπρή ἀρχοντική στολή; Ποῦ οἱ κρότοι καὶ οἱ χοροί καὶ οἱ συγκεντρώσεις; Ποῦ οἱ ἐπευφημίες στὰ ἱπποδρόμια καὶ οἱ κολακείες τῶν θεατῶν; Ὅλα ἔφυγαν. Φύσηξε ξαφνικά ἀέρας, ἔριξε τὰ φύλλα κι ἔδειξε τὸ δέντρο γυμνό, νὰ σαλεύεται σύγκορμο καὶ νὰ κινδυνεύει νὰ ξεριζωθεῖ. Ποῦ τώρα οἱ ἐπίπλαστοι φίλοι;

Ποῦ τὰ γλέντια; Ποῦ ἡ συμμορία τῶν παρασίτων; Ποῦ τὰ καλύτερα κρασιά, ποὺ χύνονταν ὁλοήμερα, καὶ οἱ ποικίλες τέχνες τῶν μαγείρων; Ποῦ οἱ γλυκόλογοι κι ἐξυπηρετικοί δουλόφρονες; Νύχτα ἦταν ὅλα κι ὄνειρο. Καὶ μόλις ξημέρωσε, ἐξαφανίστηκαν. Ἄνθη ἦταν ἐαρινά καὶ μαράθηκαν.

Σκιά ἦταν καὶ πέρασε. Καπνός ἦταν καὶ διαλύθηκε. Σαπουνόφουσκα ἦταν κι ἔσκασε. Ἀράχνη ἦταν κι ἔσπασε. Νὰ γιατί πάντα καταλήγουμε στὸ συμπέρασμα: «Ὅλα εἶναι μάταια, ματαιότητα καὶ πάλι ματαιότητα».

Σταματῶ ἐδῶ. Ὁ COVID – 19 θ᾿ ἀφήσει σίγουρα στὸ πέρασμά του συντρίμια, νεκρούς, οἰκονομικά, κοινωνικά, ἠθικά, κἄ προβλήματα καὶ δὲν ξέρω τὶ ἄλλο, τὰ ὁποία θὰ συζητηθοῦν ἀργότερα καὶ πιστεύω μὲ κάποια ψυχραιμία καὶ νηφαλιότητα.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία διατυπώθηκε τελευταῖα, σὲ συνεργασία μὲ τὴν πολιτεία, δὲν ἔχω παρά νὰ συμφωνήσω. Ὅσο κι ἄν μᾶς θλίβει, πιστεύω νὰ κατανοοῦμε τὴν κρισιμότητα τῆς κατάστασης καὶ τὴν ἀναγκαιότητα τῆς λήψης κάποιων ἀπαραίτητων μέτρων.

Θὰ ἤθελα ὅμως νὰ ἀναφερθῶ σὲ κάποια θέματα ποὺ δημιουργήθηκαν παράλληλα μὲ τὴν ἐπιδημία. Μαζί μὲ τὴν κυκλοφορία τοῦ COVID – 19 κυκλοφόρησαν παραπλανητικές ἤ ψευτικες εἰδήσεις. Στὸ στρατό, ὅταν ὑπηρετούσαμε, λειτουργοῦσε μόνο ... τὸ Ράδιο - Ἀρβύλα καὶ εἰδικά στὴν περίοδο τῆς ἐπιστράτευσης εἶχε ἀνάψει.

Σήμερα τὰ πράγματα ἐξελίχθηκαν μὲ τὸ διαδίκτυο καὶ τὰ ἠλεκτρονικά μέσα. Μεταφέρεται ἀσταμάτητα καὶ ἀνεξέλεγκτα πληθώρα εἰδήσεων. Ὁ καθένας μπορεῖ νὰ μεταδίδει καὶ νὰ ἀναπαράγει ὅ,τι τοῦ καπνίσει.

Ἡ συνωμοσιολογία, ποὺ φουντώνει σὲ περιόδους κρίσεων, δίνει καὶ παίρνει. Ἀκόμα καὶ ἀπό δημόσια πρόσωπα ἀκούγονται οἱ γνωστές καὶ χιλιοειπωμένες συνωμοσιολογικές θεωρίες, ὅπως π.χ.: «ὁ κορωνοϊός κατασκευάστηκε ἀπό ἐταιρίες γιὰ νὰ μειωθεῖ ὁ γερασμένος πληθυσμός, ὥστε νὰ ἀντιμετωπιστεῖ τὸ συνταξιοδοτικό, τὸ ἀσφαλιστικό, ὁ ὑπερπληθυσμός κλπ».

Ἤ «τὸ ἐμβόλιο κατασκευάστηκε πρὶν τὸν κορωνοϊό γιὰ νὰ πλουτίσουν οἱ πολυεθνικές ἐταιρίες». Ἤ «κάποιοι μᾶς ψεκάζουν, μᾶς δηλητηριάζουν», καὶ χίλιες δύο ἄλλες θεωρίες.

Φαίνεται πὼς πολλοί ἄνθρωποι, μὲ φοβικά σύνδρομα, δὲν μποροῦν νὰ ζήσουν χωρίς ἐχθρούς, χωρίς φαντασιώσεις γιὰ σκοτεινές δυνάμεις, ποὺ ἐπιβουλεύονται τὴν ἀνθρωπότητα καὶ περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα τὴν Ἑλλάδα καὶ βέβαια τὴνὈρθοδοξία.

Ἄς ξεφύγουμε ἀδελφοί μου ἀπό τέτοιες φαντασιώσεις καὶ ἄς θέσουμε τοὺς κάθε λογῆς συνωμοσιολόγους, μαζί μὲ τὸν ἰό, στὴν καραντίνα.

Μαζί μὲ τὴν ἔκρηξη τῆς συνωμοσιολογίας, παρατηρεῖται κι ἔξαρση τῆς προφητολογίας καὶ καταστροφολογίας. Καὶ δυστυχῶς σ᾿ αὐτό τὸν τομέα οἱ χριστιανοί εἴμαστε ἰδιαίτερα ἐπιρρεπεῖς. Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου, ἔρχεται πάλι στὸ προσκήνιο, «ἐπανερμηνεύονται» ἀπό πρόσωπα ποὺ διακρίνονται γιὰ τὴν ἀφέλεια καὶ τὴν ἀσχετοσύνη τους, καὶ σερβίρουν τεχνηέντως στοὺς ἁπλούς πιστούς τὶς δικές τους ἐρμηνεῖες.

Παρόλο ποὺ κατά καιρούς οἱ ἴδιοι αὐτόκλητοι ἐρμηνευτές ἔχουν διαψευστεῖ, ἐπιμένουν μὲ τὰ νέα δεδομένα νὰ κακοποιοῦν τὸ κείμενο τῆς Ἀποκάλυψης γιὰ νὰ διαψευστοῦν πάλι καὶ πάλι.

Τὸ χειρότερο ὅμως εἶναι οἱ νέες προφητεῖες ποὺ κυκλοφοροῦν κάθε τόσο ἀπό τὴν κίτρινο τύπο καὶ ἀπό τοὺς ἴδιους ἀφελεῖς, γιὰ τὸν ὅσιο Νεῖλο, τὸν ἅγιο Κοσμᾶ, τὸν ἅγιο Παΐσιο (κυρίως αὐτόν), τὸν ἅγιο Πορφύριο, τὸν π. Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας καὶ τελευταῖα τὸν π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη.

Ἤθελα νὰ ἤξερα πότε τὰ εἶπαν καὶ πῶς τὰ εἶπαν καὶ ἄν τὰ εἶπαν καὶ πῶς μόνον οἱ συγκεκριμένοι αὐτοί ἄνθρωποι τῶν γνωστῶν κατευθύνσεων τὰ ἄκουσαν.

Πράγματα ποὺ προσωπικά γνωρίζω ἀπό τοὺς σύγχρονους γέροντες, ἔχουν τόσο ἀλλοιωθεῖ καὶ διαστρεβλωθεῖ ἀπό τοὺς ἐν λόγῳ "ζηλωτές", ποὺ φοβᾶμαι κάποια στιγμή οἱ γέροντες θὰ ... ἀναστηθοῦν γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν.

Τὸ σπασμένο τηλέφωνο κάνει πολύ καλά τὴ δουλειά του.

Ἄλλοι πάλι, σὰ νὰ μιλοῦν ἐξ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, ἀποφαίνονται ὅτι ὅλ᾿ αὐτά εἶναι τιμωρία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἀποστασία, γιὰ τὴν ἁμαρτία, γιὰ τὴν ἀνηθικότητα κλπ κλπ.

Ὅτι ἡ ἁμαρτία ἔχει μέσα της τὸ σπέρμα τῆς φθορᾶς καὶ τῆς διάλυσης, δὲν διαφωνοῦμε. Εἶναι ὅμως δική μας ἐπιλογή, κι ἡ εὐθύνη ἀνήκει σὲ ὅλους μας.

Ἀλλά, τὸ νὰ ρίχνουμε εὐθύνες στὸ Θεό γιὰ τὴ δική μας κατάντια καὶ νὰ τὸν παρουσιάζουμε σὰν τιμωρό καὶ σὰν ἐφευρέτη κορωνοϊῶν εἶναι τουλάχιστον ἀθεολόγητο. Ὁ Θεός δὲν θέλει τὸ θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλά μόνο νὰ ἐπιστρέψει δηλ. νὰ μετανοήσει καὶ νὰ ζήσει.

Τὸ ἐρώτημα εἶναι ποιὸς ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ μιλήσει ἀξιωματικά ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ; "Τὶς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; Ἤ τὶς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;"

Κάποιο ἄλλο συνηθισμένο φαινόμενο ποὺ παρουσιάζεται σὲ μέρες κρίσεων, εἶναι καὶ τὰ διάφορα μαγικά "ματζούνια". Ἀλοιφές θαυματουργικές, βραχιόλια θεραπευτικά, τὸ νερό τοῦ ἀλήστου μνήμης Καματεροῦ, μαγικά βότανα, χαϊμαλιά, μάτια, ἀκόμα καὶ εἰδικοί σταυροί ποὺ εἶναι πιὸ ... δυνατοί ἀπό τοὺς ἄλλους σταυρούς!

Ὡς χριστιανός κι Ἐπίσκοπος δὲν ἀμφιβάλλω γιὰ τὴν χάρη τῶν Μυστηρίων, τῶν ἁγίων εἰκόνων καὶ ἱερῶν λειψάνων, ὅμως ἐξοργίζομαι ὅταν ὅλ᾿ αὐτά μετατρέπονται σὲ "ματζούνια" καὶ μαγικά ξόρκια.

Ἤ τὸ χειρότερο, ὅταν ἐντελῶς ἀνεύθυνα, ἀμφισβητεῖται ἡ ἐπιστήμη τῆς ἰατρικῆς, τὰ φάρμακα καὶ οἱ ἐπιστημονικές θεραπευτικές μέθοδοι, ποὺ εἶναι εὐλογία Θεοῦ καὶ σώζονται ἄνθρωποι. Οἱ διάφοροι θεομπαίχτες καὶ τσαρλατάνοι, ἀπ᾿ ὅπου κι ἄν προέρχονται, καὶ ὅσοι πουλᾶνε φροῦδες ἐλπίδες, τὸ λιγότερο ἄς ἀπομονωθοῦν.

Τοῦτες τὶς μέρες παρουσιάζεται κι ἕνα ἀκόμη φαινόμενο. Ζηλωτές χριστιανοί, μὲ ζῆλο οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν, δημοσιεύουν κείμενα, γεμάτα παλληκαρισμούς καὶ ἡρωϊσμούς καὶ διατείνονται ὅτι θὰ παρακούσουν τὴ φωνή τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας.

Καλοῦν σὲ συστράτευση κι ἐπίδειξη "μαρτυρικοῦ" καὶ "ὁμολογιακοῦ" φρονήματος. Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι πίσω ἀπ᾿ ὅλες αὐτές τὶς ἐπιπολαιότητες καὶ ἀκρότητες κρύβεται μεγάλη ἀνασφάλεια καὶ κρυφή ὑπερηφάνεια.

Θὰ καλοῦσα ὅλους αὐτούς τοὺς ὑποψήφιους "μάρτυρες" νὰ μὴν ζητοῦν ἀπό τοὺς ἄλλους τὴ θυσία, οὔτε τὴ διακινδύνευση.

Ἄν πράγματι πιστεύουν αὐτά ποὺ λένε, ἄς ἀφήσουν τὴν ἄνετη πολυθρόνα καὶ τὸ ἀσφαλές πληκτρολόγιο, κι ἄς πᾶνε ἐθελοντικά νὰ βοηθήσουν τοὺς γιατρούς, τοὺς νοσηλευτές ποὺ διακινδυνεύουν συνεχῶς τὴν ὑγεία τους καὶ τὴ ζωή τους ἀκόμη, γιὰ νὰ σωθοῦν κάποιοι ἄνθρωποι.

Κι ἄν δὲν μποροῦν αὐτό, ἄς πάρουν τὸ κομποσχοίνι τους κι ἄς ποῦν ἕνα Κύριε ἐλέησον γιὰ τοὺς ἀρρώστους ποὺ ζοῦν μὲ τὴν ἀγωνία καὶ τὸ φόβο, ἀλλά καὶ γιὰ τοὺς γιατρούς, νοσηλευτές κλπ λειτουργούς ὑγείας, ποὺ διακονοῦν σὰν καλοί Σαμαρεῖτες τοὺς ἀσθενεῖς τους, μὲ ὅ,τι κινδύνους αὐτό συνεπάγεται. Δὲν νομίζετε ὅτι τοῦτες οἱ στιγμές αὐτό ποὺ ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος εἶναι ἡ ἔμπονη προσευχή καὶ ὄχι τὰ παιχνίδια, τὰ μηνύματα, οἱ ἀτάκες καὶ τὰ likes στὸν ὑπολογιστή;

Ἄς μὴ συγχέουμε τὴν ὑπευθυνότητα μὲ τὴν ἐπιπολαιότητα, τὴν ἀδάπανη πίστη, ποὺ δὲν στοιχίζει τίποτα, μὲ τὴν πίστη τῶν ἁγίων. Τὸ γνωρίζουμε πιστεύω ὅτι σὲ περιόδους θανατηφόρων ἐπιδημιῶν, οἱ ὄντως χριστιανοί τῆς θυσίας καὶ ὄχι τοῦ βολέματος, ἔτρεχαν νὰ περιθάλψουν καὶ νὰ διακονήσουν τοὺς ἀσθενεῖς, ἀκόμη καὶ τοὺς εἰδωλολάτρες ἀσθενεῖς, ποὺ τοὺς εἶχαν ἐγκαταλείψει οἱ δικοί τους καὶ μολύνονταν οἱ ἴδιοι καὶ πέθαιναν μαζί τους.

Ἀδελφοί μου, ἄς σοβαρευτοῦμε. Ἄς κλείσουμε τ᾿ αὐτιά μας στοὺς κάθε λογῆς ἀνεύθυνους κι ἐπιπόλαιους.

Προτροπή τῆς πολιτείας καὶ τῆς ἐπιστημονικῆς ἰατρικῆς κοινότητας τοῦτες τὶς μέρες εἶναι νὰ παραμείνουμε στὰ σπίτια μας.

Δὲν ὑπάρχει τίποτ᾿ ἄλλο σήμερα ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε, παρά μόνον ἡ πρόληψη. Τὸ γνωρίζω. Εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ποὺ ἔχει μάθει στὴν ἐξωστρέφεια, θὰ δυσκολευτεῖ νὰ κλειστεῖ μέσα.

Εἶναι ὅμως καὶ μία εὐκαιρία νὰ δεῖ τὸν ἑαυτό του, τὸν/τὴν σύζυγό του, τὰ παιδιά, τοὺς γονεῖς κλπ. Πάντα ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τρόπους κι ἐπείγουσες δουλειές γιὰ νὰ ἀποφύγει νὰ βρεθεῖ ἀντιμέτωπος μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ μὲ τοὺς ἄλλους.

Τὰ ΜΜΕ τοῦτες τὶς μέρες δίνουν "μαγικές" συμβουλές σ᾿ ὅσους δυσκολεύονται νὰ μείνουν σπίτι: «δεῖτε ταινίες, ἀκοῦστε μουσική, παῖξτε χαρτιά, γράψτε μηνύματα»...

Δὲν ἀκούσαμε, οὔτε περιμέναμε βέβαια ν᾿ ἀκούσουμε κάτι οὐσιαστικότερο, νὰ κοιτάξουμε λίγο μέσα μας, νὰ ἀναθεωρήσουμε κάποια πράγματα, νὰ ἀνακαλύψουμε τὰ οὐσιώδη τῆς ζωῆς.

Κι ἐπειδή στὴν ἴδια παγίδα πέφτουμε καὶ μεῖς οἱ χριστιανοί, ἄς κλείσουμε κι ἐδῶ τ᾿ ἀφτιά μας σὲ τέτοιες ἀποπροσανατολιστικές συμβουλές. Ἡ κρίση καὶ κάθε κρίση μπορεῖ μέσα ἀπό τὴν τραγικότητά της νὰ βγάλει καὶ κάτι καλό.

Ἄλλωστε, ἡ λέξη κρίση στὰ κινέζικα σημαίνει εὐκαιρία. Εἶναι σκληρό γιὰ ὅσους ἀπό μᾶς πηγαίνουμε στὴν Ἐκκλησία, εἰδικά αὐτή τὴν κατανυκτική περίοδο, μὲ τὶς θαυμάσιες ἀκολουθίες, τώρα πλέον νὰ μὴν ἔχουμε αὐτή τὴ δυνατότητα.

Σίγουρα θὰ μᾶς λείψουν. Ἀλλά θὰ τὶς ξαναβροῦμε. Τώρα εἶναι καιρός ν᾿ ἀνακαλύψουμε τὸ "ταμιεῖον" μας. "Εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖον σου καὶ πρόσευξαι τῷ πατρί σου ἐν τῷ κρυπτῷ".

Κανείς δὲν μᾶς ἐμποδίζει τὴν προσωπική μας προσευχή Ἡ ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης, εἶναι ρεαλιστική καὶ δὲν στρέφεται κατά τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως κάποιοι "ζηλωτές" διατείνονται. Οἱ πολιτικοί ταγοί μας ἀλλά καὶ ἡ ἐπιστημονική ἰατρική κοινότητα σηκώνουν ἕνα τρομερό βάρος καὶ αὐτό εἶναι ἀνάγκη νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε. Ἄς γίνουμε Κυρηναῖοι στὸ σταυρό τους καὶ ὄχι κριτές καὶ ἐπικριτές.

Γι᾿ αὐτό καὶ σᾶς καλῶ, κληρικούς καὶ λαϊκούς, νὰ τηρήσουμε μὲ ἀκρίβεια τὶς ἐπιταγές τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς πολιτείας καὶ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης.

Χωρίς ἐνοχές καὶ ἄκαιρους ζηλωτισμούς. Καὶ ὁπωσδήποτε νὰ μὴ λησμονήσουμε τοὺς λειτουργούς τῆς ὑγείας ποὺ τούτη τὴν ὥρα δίνουν ἕναν τιτάνιο ἀγῶνα, μέσα σὲ ἀντίξοες συνθῆκες νὰ κρατήσουν ὄρθιο τὸ σύστημα ὑγείας.

Ἄς γίνει γιὰ ὅλους μας αὐτή ἡ περίοδος, "μετανοίας καιρός καὶ δεήσεως ὥρα".

Μὲ εὐχές

† Ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος

Πηγή: https://www.romfea.gr