Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ 

                Βασίλισσα της Μεσογείου και δόξα της 
                ήταν η Σµύρνη, η ωραία πόλη
                και το πειό ώµορφο µαργαριτάρι της Ανατολής
                Σµύρνη µου, ωραία πόλη! 

                Κληρονόµος αµέτρητων αιώνων ιστορίας, 
                µητέρα ποιητών, αγίων και σοφών
                ήταν η Σµύρνη η ωραία πόλη!
                Μια απ' τις πειό αρχαίες, δοξασµένες τις Εφτά 

                ήταν η Σµύρνη, η αγία πόλη 
                κι' είχε αναµµένες τις λαµπάδες της στον ουρανό ψηλά,
                Σµύρνη µου, αγία πόλη.
                Μια απ' τις εφτά ελπίδες µας, κι επιθυµίες µας, 

                µια απ' τις εφτά τις αγίες Φωτιές µας 
                ήταν η Σµύρνη, η αγία πόλη. 
                Οι άλλες σβήσανε τώρα πολύν καιρό 
                Ώ Σµύρνη, πόλη εσύ Χριστιανική! 

                µα η δική της έµεινε — να καίει σταθερή
                ώ Σµύρνη, πόλη εσύ Χριστιανική! 
                Οι άλλες πέρασαν και σβήσανε και χάθηκαν
                µα ως χθες έκαιγε ακόµα αυτή,

                ώ Σµύρνη, πόλη εσύ Χριστιανική! 
                Και οι καµπάνες των εκκλησιών της βουβάθηκαν 
                και πέθαναν της Σµύρνης, της Χριστιανικής της πόλης 
                κι' η µουσική των σώπασε και οι ψαλτάδες χάθηκαν 

                της Σµύρνης, της ευτυχισµένης πόλης. 
                Και οι κοπέλλες της, µαργαριτάρια µεσογειακά 
                έφυγαν απ' τα µαρµάρινα παλάτια 
                της Σµύρνης της παραµυθένιας πόλης! 

                Πέθανε και σαπίζει κάπου εκεί 
                κοντά στην πύλη της Ανατολής 
                ή Σµύρνη, η δολοφονηµένη πόλη. 
                Φύγανε οι τεχνίτες της, στους δρόµους ερηµιά 

                Σµύρνη µου, δολοφονηµένη πόλη. 
                Χήρεψαν οι γυναίκες της κι ορφάνεψαν τα παιδιά
                µόνο τα ποντίκια µένουν µεσ' στη χαλασιά, 
                Σµύρνη µου, δολοφονηµένη πόλη! 

                Με φωτοστέφανο ο ∆εσπότης στεφανώθηκε 
                στη Σµύρνη εκεί, την πόλη πού µαρτύρησε, 
                κι' ας ήταν τα µαλλιά του τ' άσπρα αιµατοβαµµένα 
                ώ Σµύρνη, πόλη εσύ µαρτυρική! 

                Κι έτσι εφύλαξε την πίστη στο Χριστό 
                τον Πολύκαρπο ως τον Άγιο Χρυσόστοµο
                απ τη Σµύρνη, η ένδοξη πόλη! 

                G. HORTON(Προξένου των Ήνωμ. Πολιτειών στη Σμύρνη 1922)

"Καλημέρα ελεύθερο Μαυροβούνιο"

"Ακριβώς όπως δεν ήξερε πώς να κυβερνάει με τιμή, έτσι δεν ξέρει πώς να χάνει με αξιοπρέπεια". Mε αυτά τα λόγια υποδέχθηκε ο Σέρβος Υπουργός Άμυνας Vulin την ανατροπή του Τζουγκάνοβιτς, στο διπλανό Μαυροβούνιο. " Ο Τζουκάνοβιτς δεν έπεσε λόγω του σερβικού εθνικισμού, αλλά λόγω διαφθοράς και λαθρεμπορίου που κάλυψε με τον εθνικισμό του Μαυροβουνίου. Ο Τζουκάνοβιτς δεν έχασε τις εκλογές επειδή δέχθηκε επίθεση από τη Σερβία, άλλα επειδή επιτέθηκε στη Σερβία. Ο Τζουκάνοβιτς δεν ανατράπηκε από την κατάρα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά ταπεινώθηκε και ανατράπηκε από την ευλογία της Μαυροβούνιας Εκκλησίας...." 

Την πτώση του Μ. Τζουκάνοβιτς  υποδέχθηκε με αγαλλίαση η πλειοψηφία  του λαού του Μαυροβουνίου  και χαρακτηριστικές είναι οι εκδηλώσεις της νεολαίας με φόντο τον καθεδρικό ναό της Ποντγκόριτσα, που αποτέλεσε τόπο ειρηνικών και θρησκευτικών συγκεντρώσεων με επικεφαλής τον Επίσκοπο Αμφιλόχιο, που βγήκε τελικά δικαιωμένος.