Ληξούρι κι Αργοστόλι

Ένα παλιοπάπορο ξεμπάρκαρε στον Πόρο

με ναύτες συντοπίτες κουρλοκεφαλλονίτες.

Ειν’ όλοι τους πιωμένοι και κρασοζαλισμένοι.

Ζητάν να ξενυχτίσουν ρομπόλα να μεθύσουν.

 

Κοπιάστε ρε ξενύχτες κουρλοκεφαλλονίτες!

Που ερχόσαστε που πάτε,Που θαλασσογυρνάτε;

Τι ‘δατε να μας πείτε, κι έχει κρασί να πιείτε.

Με ένα μουρλάδι κύρη και βάρκα σουρωτήρι,

κινήσαμε μια μέρα τση Γης  για τσ΄ άκρες πέρα

που δε ματάδε σπίτι μούρη Κεφαλλονίτη.

 

Πήγαμε στη Σαχάρα και πάθαμε λαχτάρα.

Στην όαση τη πρώτη, βρήκαμε Ληξουριώτη.

Στου Μισιριού την πόλη, τον Μπάμπη απ’ τ΄Αργοστόλι.

 

Στη ζούγκλα και σε δάση που ο Θεός δεν θα φτάσει

ευρήκαμε τον Τάσο φύλαρχο, απ΄ την Άσο.

Στην Αφρική τελεία. Όρτσα για Αυστραλία.

Στο πρώτο το μουράγιο βλαστήμαγαν τον Άγιο.

«Όρσε μη σας χρωστάμε».Βιράρουμε και πάμε.

 

Σαλπάρουμε γι΄Ασία, Αμερική, Ρωσία.

 

Πετύχαμε το Σταύρο,δώδεκα απ’ το Φισκάρδο,

Πυλαρινούς πεντ΄ἐξη, στον Πόλο τον Αλέξη.

Παίζαν  ξερή στο τζάκι με τον Μεμά απ΄το Θιάκι.

 

Μη σας πολυλογήσω, «σία» και πάλι πίσω.

Ποια πέτρα να γυρίσεις πατρίδα θ’ απαντήσεις.

Από Βορρά σε Νότο, Κεφαλλονίτη πρώτο.

 

Βρε πάρτε το χαμπάρι, διάλε που να σας πάρει:

«Η Οικουμένη όλη ΛΗΞΟΥΡΙ ΚΙ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ».

 

Δημήτρης Τσέλικας

Από τη Συλλογή «Αλός Ωδή»