Ωρολογιακή βόμβα

Βάλε το ξυπνητήρι γυναίκα
για να ξυπνήσουμε αύριο ακριβώς
την ώρα που πρέπει
για τον καθημερινό μας μινιφόνο
της ψυχής

και το βράδυ
όταν πλαταγίζει το μαβί φως γυναίκα
ας ευτυχήσουμε
σκεφτόμενοι τι θα αγοράσουμε
με το αντίτιμο
της καθημερινής δολοφονίας της ψυχής

βάλε το ξυπνητήρι γυναίκα
για να ξυπνήσουμε αύριο ακριβώς
την ώρα που πρέπει
για την καθημερινή μινικηδεία
της ανθρώπινης αξιοπρέπειας

και το μεσημέρι
σαν σηκώνεται η ομίχλη πάνω
στο κοινωνικό παχνί του εργάτη
έλα να χαρούμε για το παιδί με δόσεις
που μας δώσανε από το παιδοφορβείο

βάλε το ξυπνητήρι γυναίκα
για να ξυπνήσουμε αύριο ακριβώς
στην πρεπούμενη ώρα
για το εθνικό βουτυροεισόδημα
για τη διατήρηση της ελευθερίας
του ιδρώτα μας

και βάλε
το ξυπνητήρι δυνατά·
πολύ δυνατά.

Πέτερ-Πάουλ Τσαλ (Μετ. Θ.Δ. Φραγκόπουλος)

Τα πιο σημαντικά βιβλία είναι καμιά φορά και τα πιο φθηνά. 2,5ε έκανε η ποιητική δυσεύρετη συλλογή από δεύτερο χέρι, του Πέτερ-Πάουλ Τσαλ ΠΟΙΗΜΑΤΑ εκδ. Κέδρος 1979 σε μετάφραση Θ.Δ. Φραγκόπουλοu με προλογικά σχόλια από τον Περικλή Κοροβέση, που ανάμεσα στα άλλα λέει για τον ποιητή: "Ο Πέτερ-Πάουλ Τσαλ δεν είναι ούτε ένας καταραμένος συγγραφέας, ούτε ένας ουτοπικός φιλόσοφος και φυσικά δεν είναι άγιος. Είναι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ποιητικής γενιάς που παρουσιάστηκε στην Ομοσπονδιακή Γερμανία μετά τη φοιτητική εξέγερση του 68." Δικάστηκε για την ανατρεπτικότητα της ποίησής του και βρέθηκε τη δεκαετία του '70  κλεισμένος σε φυλακή μιας χώρας που "ο φασισμός με το απάνθρωπο πρόσωπο, έχει αντικατασταθεί με τον φασισμό με το ανθρώπινο πρόσωπο και η τεχνική των κρεματορίων με την τεχνική των λευκών κελιών". Περασμένα, ξεχασμένα(;)για τους ανθρώπους της γενιάς του '70, άγνωστα όμως στη σημερινή γενιά των μασκοφόρων εραστών του ιού της νυχτερίδας. Της γενιάς που συνθλίβεται από την "υπερπροστασία" μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας που ηδονίζεται από ανθρώπινη "στοργή" μέσα από επιτακτικές και απαγορευτικές διατάξεις και την εφαρμογή αυστηρών πρωτοκόλλων "επιβίωσης" που ξεπερνούν τα ψηφισμένα συντάγματα. Μιας γενιάς που τα ζώα έχουν περισσότερα δικαιώματα από τον άνθρωπο, που δεν μπορεί να χαρεί τη ζωή, την δημιουργία οικογένειας, που είναι ερωτευμένη με το σκύλο της και όπου τα κράτη είναι υποτελή σε ιδιώτες, ή σε αφανή νομικά πρόσωπα, με μόνη ισχύ το χρήμα, που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ληστρικό, λογιστικό και χωρίς αντίκρυσμα. Τυχεροί, όσοι πέρασαν ένα κομμάτι στη ζωής τους μέσα στο θανατερό φως των λευκών κελιών.  

 

Πηγή: Το είδωλο της γης μου