Το πραξικόπημα και η εισβολή στην Κύπρο  

«Αν μας έβλεπες μητέρα, όταν ήλθε το κακό

Αν μας έβλεπες πως περιμέναμε την Ελλάδα!

Ποτέ φρυγμένη γη Αυγούστου,

δεν περίμενε έτσι τα πρωτοβρόχια.

Ποτέ πνιγμένος δεν ψηλάφισε έτσι για ένα σανίδι ,

ποτέ ετοιμοθάνατο παιδί δεν αναζήτησε έτσι το χέρι της μάνας του.

………………………………………………………….

Γιατί η Ελλάδα δεν ήλθε;

………………………………………………………..

Ψέμα, όλα ψέμα…..»

[Κ.Μόντης]

Λέει ο Σεφέρης στο Χρονολόγιό του για το Κυπριακό: «Από το καλοκαίρι του ‘53 που πήγα στη Κύπρο και προσπάθησα να προσέξω και να δω όσο μπορούσα από πιο κοντά, τούτο με βασανίζει: Υπάρχουν σε μια γωνία της γης 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη και πιο ατόφια ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια  θερμοκηπίου. Σ’ αυτή τη γωνία της γης δουλεύει μια μηχανή που κάνει τους Ρωμιούς σπαρτούς-Κυπρίους- όχι-Έλληνες που κάνει τους ανθρώπους μπάσταρδους με την εξαγορά και την απαθλίωση των συμφερόντων, με τις κολακείες των αδυναμιών, ή των συμφερόντων κι ονομάζει την φυσιολογική παιδεία αυτών των ανθρώπων «πολιτική προπαγάνδα».
Ένας από τους σκοπούς επιβολής της δικτατορίας από τους εμπνευστές και εκτελεστές της ήταν το κλείσιμο του Κυπριακού με την απομάκρυνση του Μακαρίου. Αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους  που ανέβηκαν στην εξουσία οι συνταγματάρχες, με πρόσχημα την αποκατάσταση της τάξης και τη προστασία από τον Κομμουνισμό. Άλλωστε ο κομμουνιστικός κίνδυνος ήταν από τότε που εφευρέθηκε στην Ελλάδα, το καλύτερο άλλοθι για την επικράτηση αυταρχικών κυβερνήσεων. Η απομάκρυνση της μεραρχίας που είχε μεθοδικά και εχέμυθα αποστείλει ο Γ. Παπανδρέου και η δημιουργία παρακρατικών οργανώσεων με στόχο το καθεστώς Μακαρίου που εξέφραζε τη βούληση της πλειοψηφίας του λαού, ήταν το σχέδιο της δικτατορίας, για την ιδεολογική επικράτησή της στο νησί.Ο Παπαδόπουλος φοβάται στο τέλος από τους Αμερικανούς, γιατί έχει αρχίσει να διαμορφώνεται σ’ ένα μικρό Νάσερ (έδιωξε πολλούς Αμερικανούς πράκτορες, έφερε τον Τσαουσέσκου και εμπόδισε τους Αμερικανούς να βοηθήσουν του Ισραηλινούς στο πόλεμο του 1973).
Μετά την πτώση του Παπαδόπουλου με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ο Ιωαννίδης, επικεφαλής των βασανιστών της Μακρονήσου, αναδεικνύεται σε καινούργιο δικτάτορα. Η τύχη του Μακαρίου -«Μούσκο» τον αποκαλούσαν οι χουντικοί- άρχισε να προδιαγράφεται με συνομωσία σε βάρος του από Ελλαδίτες αξιωματικούς.  Ο Μακάριος υποπτευόμενος ότι παίζεται παιχνίδι σε βάρος του και σε βάρος της Κύπρου, απαιτεί την απομάκρυνση όλων των πρακτόρων της χούντας στις 2 Ιουλίου 1974, αλλά είναι ήδη αργά. Άλλαξε τότε η προεδρική φρουρά και αντικαταστάθηκε από άλλους αξιωματικούς (Πουλίτσας, Παπαποστόλου) που είχαν εντέχνως προσεγγίσει τον Μακάριο και είχαν κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Ο δεύτερος μάλιστα ήταν εκείνος που έσκαψε το λάκκο στον Μακάριο, την ίδια στιγμή που είχε αποσπάσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του και φιλία του, έτσι που πήγαιναν μαζί -όπως ο ίδιος έχει πει-σε απόμακρα εξωκκλήσια και συμπροσεύχονταν ή συλλειτουργούσαν! Μια συμμαχία διαβόλων οπλισμένοι με παρανοϊκό μίσος εναντίον του, ανέλαβε να εξοντώσει τον Μακάριο που ήταν στο στόχαστρο της χούντας των Αθηνών και των ανθρώπων της στη Λευκωσία. Βέβαια πίσω από όλες τις ενέργειες αυτές βρίσκεται η CIA.Έτσι στις 15 του μήνα ξεσπά το πραξικόπημα εναντίον του και βομβαρδίζεται το Προεδρικό μέγαρο. Το ΡΙΚ καταλαμβάνεται από τους πραξικοπηματίες που ανακοινώνουν τον θάνατό του. Εκείνος όμως έχει διαφύγει στην Πάφο και λίγο αργότερα θα φύγει από το νησί για την Αγγλία. Η πόρτα για την εισβολή των Τούρκων ήταν πλέον ανοιχτή με την Αγγλία στο ρόλο του παρατηρητή και την Ελλάδα διστακτική να επέμβει προσπαθώντας  να λύσει άλλα προβλήματα. Ο ίδιος ο Μακάριος κάνει το λάθος να καλέσει τις εγγυήτριες δυνάμεις να προστατέψουν το νησί. Αν δεν υπήρχε το πραξικόπημα εναντίον του Mακαρίου που έφερε την Τούρκικη εισβολή, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει  χρονικά τη πτώση της χούντας.Έτσι, στη πραγματικότητα οι Αμερικάνοι αφού χρησιμοποίησαν τον Ιωαννίδη για να ανατρέψουν την προσπάθεια φιλελευθεροποίησης με τον Μαρκεζίνη, με σκοπό να δώσουν παράταση στα σχέδιά τους -που θα ανατρέπονταν με εκδημοκρατικοποίηση της Ελλάδας- στήνουν το Πολυτεχνείο ή το εκμεταλλεύονται για να ρίξουν τον Παπαδόπουλο, που δεν μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν περισσότερο και στην συνέχεια κατορθώνουν να προκαλέσουν το πραξικόπημα για την ανατροπή του Μακαρίου, με σκοπό την δήθεν ένωση με την Ελλάδα. Όλα όμως είναι μια καλοστημένη παγίδα για την έναρξη μιας ελεγχόμενης αρχικά Τουρκικής εισβολής στην οποία είχε προσυμφωνήσει(;) και ο Καραμανλής  που τώρα με την αρχική αδράνειά του, τον κρατούν όμηρο τους.Το ένα σενάριο εδώ, θέλει τον Ιωαννίδη παραπλανημένο από τους Αμερικανούς και τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων, όπου οι δεύτεροι δεν υπακούουν στον Ιωαννίδη για την απόκρουση των Τούρκων, παρά την υπεροπλία που είχε εκείνο τον καιρό η Ελλάδα (όπως και ο ίδιος σε συνέντευξη του πριν πεθάνει θα καταθέσει) ενώ το δεύτερο –του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου- τον καθιστά συνειδητό πιόνι των σχεδίων για τη διχοτόμηση του νησιού. Η Μιλλιέτ τον Αυγούστο του 2010 έγραψε: «Πέθανε ο άνθρωπος που αποβίβασε την Τουρκία στη Κύπρο…». (www.votegreece.gr άρθ. Ευριπίδη Μπίλλη Τ.Επίκουρου Καθηγητή ΕΜΠ).
Στις 20 Ιουλίου αρχίζει η εισβολή των Τούρκων χωρίς να πέσει μια κανονιά. Η εισβολή στη Κύπρο κράτησε από τις 20 Ιουλίου ως τις 16 Αυγούστου και ολοκληρώθηκε σε δυο φάσεις. Στη πρώτη φάση οι Τούρκοι στήνουν το προγεφύρωμα της Κερύνειας και ουσιαστικά αποκρούονται, με μικρά οφέλη, ενώ στη δεύτερη προελαύνουν ανενόχλητοι εν μέσω διαπραγματεύσεων. Στις 16 Αυγούστου που  δόθηκε η τελευταία μάχη της ΕΛΔΥΚ, ο Αττίλας  έχει το 37% και η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας έχει 3 εβδομάδες ζωής. Οι πολεμιστές εκείνου του πολέμου που θεωρούνται νικητές, δεν υπάρχουν για το Ελληνικό μεταπολιτευτικό κράτος. Οι μάχες εκείνες μοιάζουν να μην έγιναν ποτέ. Επικά κατορθώματα από μεμονωμένους φαντάρους, δείχνουν το μεγαλείο της γενναιότητας τους. Ο αγώνας τους προδόθηκε. Ούτε μια ηθική αμοιβή. Κάποιοι έζησαν. Ήταν οι τυχεροί. Άλλοι έμειναν με ακρωτηριασμένα άκρα και κάποιοι άλλοι μπήκαν  στο ψυχιατρείο. Ένα έπος, το πιο σύγχρονο έπος της Ελλάδας, σκεπάστηκε από την Πολιτεία για να σβήσει τα λάθη της. Μια μίζερη, απαράδεκτη στάση ντροπής από ένα έθνος που ξεχνά την πρόσφατη ιστορία του.
Η δεύτερη μεγαλύτερη καταστροφή του Ελληνισμού στον 20^ο αιώνα που είχε σαν αποτέλεσμα την εισβολή και κατοχή του 37% και τον ξεριζωμό 180.000 Ελληνοκυπρίων, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν δεν είχαν γίνει μια σειρά λαθών. Τα λάθη αυτά αλλά μικρότερα και αλλά μεγαλύτερα, μέσα σε είκοσι χρόνια πριν την εισβολή, σηματοδότησαν τη σημερινή κατάσταση στο νησί.
Τα πιο σημαντικά απ’ αυτά ήταν τα παρακάτω:
1.Η προσφυγή στο ΟΗΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 σε μια περίοδο που δεν υπήρχαν ακόμη φιλικές πλειοψηφίες για το αίτημα της αυτοδιάθεσης, που παρουσιάστηκε με τη μορφή του αιτήματος της ένωσης  με την Ελλάδα.2.Η διάψευση των ελπίδων για αυτοδιάθεση οδήγησε σε ένα ηρωικό αλλά άνισο αγώνα της ΕΟΚΑ εναντίον των Βρετανών,οι οποίοι ενέπλεξαν και την Τουρκία στη διαμάχη εφαρμόζοντας το γνωστό «διαίρει και βασίλευε».3.Οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου (1959-60) νομιμοποίησαν τη παρουσία της Τουρκίας σαν εγγυήτριας δύναμης και εξασφάλισαν προνόμια στους Τουρκοκύπριους. Παράλληλα η δήλωση Μακαρίου ότι «αναγκάζομαι να αποδεχτώ τη συμφωνία σήμερα αλλά θα προσπαθήσω με τη πρώτη ευκαιρία να την αναθεωρήσω ή να την ανατρέψω», έριχνε λάδι στη φωτιά.4.Η ένταξη της Κύπρου στο κίνημα των αδεσμεύτων ήταν η αιτία να της προσάψουν οι δυτικοί ότι εξελίσσεται σε «Κούβα της Μεσογείου» που αλληθώριζε προς τη Σοβιετική ένωση εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου. Μια δυτικόστροφη επομένως εξωτερική πολιτική θα μπορούσε ίσως αργότερα να αποτρέψει την υπονόμευσή της από το καθεστώς Παπαδόπουλου/Ιωαννίδη.5.Η αναθεώρηση του Κυπριακού συντάγματος που προτάθηκε από τον Μακάριο στα τέλη του 1963, οδήγησε τη Τουρκία σε σχέδιο αποδιάρθρωσης των δυο κοινοτήτων και τη δημιουργία τουρκοκυπριακών θυλάκων. Παράλληλα οδήγησε την Ελληνική κυβέρνηση, που εκείνα τα χρόνια είχε τον πρώτο λόγο στο Κυπριακό πρόβλημα -σύμφωνα με το δόγμα «η Αθήνα αποφασίζει και η Λευκωσία ακολουθεί»-να οδηγηθεί στη συζήτηση των προτάσεων του Αμερικανού μεσολαβητή Ντιν Άτσεσον, που τελικά απορρίφθηκαν. Η αποδοχή εκείνου του σχεδίου με τα μάτια του σήμερα, φαίνεται πολύ λιγότερο οδυνηρή από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο νησί.6.Η απόσυρση της μεραρχίας, που είχε στείλει η κυβέρνηση Παπανδρέου την άνοιξη του 1964 στο νησί, από τη Χούντα των Αθηνών τον Δεκέμβριο 1967, έπειτα από πιέσεις από τη Τουρκία και τις ΗΠΑ ήταν το μοιραίο λάθος, γιατί ο στρατός αυτός αποτελούσε τουλάχιστον την εγγύηση για την μη επέμβαση  των Τούρκων.7.Η άφρον επιλογή στη συνέχεια της χούντας, να κλιμακώσει φραστικά την εκστρατεία υπέρ της ένωσης εξαπολύοντας την ΕΟΚΑ Β΄ και σχεδιάζοντας δολοφονικές απόπειρες κατά του Μακαρίου, διχάζοντας παράλληλα τους Ελληνοκυπρίους, σε συνδυασμό με την κορύφωση της αντίδρασης της προς τον Μακάριο με το εγκληματικό πραξικόπημα εναντίον του την 15^η Ιουλίου 1974,είχε σαν συνέπεια την εισβολή των Τούρκων. Σε εκείνο τον πόλεμο ο ρόλος των ΟΗΕδων ήταν βρώμικος. Πήραν τις θέσεις των Ελλήνων και τις έδωσαν στους Τούρκους, ή αποκάλυπταν το στίγμα των Ελληνικών δυνάμεων στους αντιπάλους.
8.Στις 24 Ιουλίου η Ελλάδα χαζοχαρούμενα υποδέχεται τον Καραμανλή μέσα σε μια τραγική κατάσταση. Ο Καραμανλής δοτός πρωθυπουργός δυο φορές και το 1955 και το 1974.Αποκορύφωση της εγκληματικής πολιτικής του εθνικού κέντρου ήταν η σχεδόν αμαχητί προέλαση του τουρκικού στρατού, εξ αιτίας της ολιγωρίας και αδράνειας της ελληνικής πλευράς να  ενισχύσει από την πρώτη στιγμή την άμυνα της νήσου, όπως και η αδράνεια που έδειξε η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας στη δεύτερη  προέλαση, τη στιγμή που τα  εμπλεκόμενα μέρη βρίσκονταν σε διαπραγματεύσεις. Σ’ αυτή τη δεύτερη εισβολή, η Ελλάδα του Καραμανλή αδράνησε εγκληματικά, απορροφημένη από το μεθύσι της επανόδου στη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Το λάθος του Καραμανλή να βγει από το ΝΑΤΟ, που πήγε να το πληρώσει με τη ζωή του, ήταν και η αφορμή να αρχίσει η αμφισβήτηση του Αιγαίου. Η αποκατάσταση της δημοκρατίας πληρώνονταν με μια εθνική τραγωδία. Έτσι είναι, κάτι πρέπει να δώσεις για να πάρεις, στον “αγγελικό” κόσμο της pax Americana. Aν και τα δύο είναι δικά σου, τότε ακόμη καλύτερα για τους θανάσιμους φίλους μας.

                                                                               
           Πηγή: Leovard Το είδωλο της γης μου