Υπό το Μηδέν

Τρέμεις βροχή.

Σε φοβέρισε ο μετεωρολόγος

ότι θα γίνεις αύριο χιόνι;

Εμάς να δεις

Θα λιώσετε θα λιώσετε προβλέπει.

                                       Κ. Δημουλά

«Η ποίηση βοηθάει όσο το κερί που ανάβουμε μπαίνοντας σε ένα έρημο, καταργημένο ξωκκλήσι, με φευγάτους όλους τους αγίους. Ωφελεί όσους την αγαπούν, επειδή βρίσκουν εντός της μικρά κομματάκια από σκισμένες φωτογραφίες του ψυχισμού τους. Περισσότερο και πιο σωστά ωφελεί εκείνους που πιστεύουν στη μαγεία της. Που δεν θέλουν να θέσουν τον δάκτυλό τους επί τον τύπον της κατανόησής της. Ωφελεί τη γλώσσα. Την περισυλλέγει από τους μεγάλους κάδους της βιασύνης και τη μεταγγίζει με σέβας στο τόσο δα μπουκαλάκι του αγιασμού, μια γουλιά, όσο ακριβώς χρειάζεται να πιει η ουσία. Τέλος ωφελεί όσο μια παυσίπονη σταγόνα η ποίηση, σε έναν ωκεανό λύπης. Δεν είναι λίγο».  

   

Αφιέρωση της Κ.Δημουλά  στο βιβλίο της

ήχος απομακρύνσεων

εκδ. ‘Ικαρος 2001