Η Βασιλαρχόντισσα και ο Θυμιογάκης 

Η «Βασιλαρχόντισσα» γνωστό τραγούδι της Ηπείρου, που χορεύεται και τραγουδιέται ως τις μέρες μας, βγαλμένο μέσα από μια πραγματική ιστορία του τέλους του 19^ου αιώνα, αναφέρεται στην απαγωγή το 1884 της ανιψιάς του μεγάλου ευεργέτη Γ.Αβέρωφ, κόρης του Νικολάκη Αβέρωφ, και θείας του Ευάγγελου Αβέρωφ, -και αργότερα μεγάλη κι αυτή ευεργέτησα,- την Ευδοκία (Δούκω)Αβέρωφ-Τζοανοπούλου (1862-1930) από τον τοπικό ληστή Θύμιο Γάκη (Θυμιογάκη) και τη συμμορία του. Μαζί με την Ευδοκία (Δούκω) απήχθη και η ξαδέρφη της Ελένη(Λενούσιω), νιόπαντρη τότε σύζυγος του Γιώργη Καραγιάννη. Η απαγωγή έγινε για αντάλλαγμα με λύτρα. O Θυμιογάκης, αφού ανέβασε την Δούκω στο κρησφύγετό του, την περιποιήθηκε ιδιαίτερα και ζήτησε λύτρα τόσο χρυσάφι, όσο ζύγιζε το κορίτσι. Μετά την ανταλλαγή, ο Θυμιογάκης, αφού μοίρασε ένα μέρος των χρημάτων σε φτωχούς, πήρε το μερίδιό του και μεταμφιεσμένος πήγε στη Σαλονίκη. Απ’ εκεί πέρασε στη Σμύρνη και εγκαταστάθηκε στο χωριό Παπαζλή (Halitpaşa) της Μαγνησίας (σημερινή επαρχία Manisa, της Τουρκίας) το 1892. Ήταν εύκολο βέβαια, για την οικογένεια των Αβέρωφ -Τοσίτσα με τις διασυνδέσεις που είχε από την Αίγυπτο ως την Πόλη, να φροντίσει για την τιμωρία του.Ο Θυμιογάκης συνελήφθηκε και έφαγε 101 χρόνια φυλακή στα Γιάννενα. Μεταφέρθηκε στο Bodrum (Αλικαρνασσό) όπου έμεινε αρκετά χρόνια ως το 1908 όπου του δόθηκε χάρη. Τελικά ο Θυμιογάκης  κατέληξε πάλι στο χωριό Παπαζλή όπου παντρεύτηκε και νοικοκυρεύτηκε.
Το 1919  οι Έλληνες κάτοικοι του Παπαζλή, υποδέθηκαν την άφιξη του Ελληνικού στρατού με γλέντια και ψητά. Επειδή όμως το χωριό ήταν ακόμη έξω από τη ζώνη κατοχής του ελληνικού στρατού και κυκλωμένο σχεδόν από τα γειτονικά τουρκοχώρια, δέχθηκε επίθεση από τους Τσέτες με σκοπό να το κάψουν. Τότε οι κάτοικοι του, υπερασπίστηκαν το χωριό τους για ώρες, υπό τις εντολές του εξηντάχρονου Θυμιογάκη, που είχε σοβαρά προβλήματα όρασης, ως που εν τω μεταξύ να καταφθάσει ελληνικό απόσπασμα. Στη σύγκρουση αυτή, ο Θυμιογάκης σκοτώθηκε πολεμώντας σαν ήρωας.

 Πηγή:Leovard