Λεπτομέρειες στην Κύπρο

              Ή μικρή κουκουβάγια ήτανε πάντα εκεί

              σκαρφαλωμένη στ' άνοιχτάρι τ' "Αγιου Μάμα,

              παραδομένη τυφλά στό μέλι τοϋ ήλιου

              εδώ ή άλλου, τώρα, στά περασμένα: χόρευε

              μ' ενα τέτοιο ρυθμό το φθινόπωρο.

             "Αγγελοι ξετυλίγανε τον ουρανό

             και χάζευε ένας πέτρινος καμαροφρύδης

             σε μια γωνιά της στέγης.

             Τότες ήρθε ό καλόγερος· σκουφί, κοντόρασο, πέτσινη ζώνη,

             κι έπιασε νά πλουμίζει την κολόκα.

             Άρχισε άπ' το λαιμό: φοινικιές, λέπια και δαχτυλίδια.

            "Επειτα, κρατώντας στην πλατιά παλάμη τη στρογγυλή κοιλιά,

             έβαλε τον παραυλακιστή,τον παραζυγιαστή,τον παραμυλωνά και τον κατάλαλο·  

             έβαλε την άποστρέφουσα τά νήπια και την άποκαλόγρια·

             και στην άκρη, σχεδόν απόκρυφο, τ' ακοίμητο σκουλήκι.

            Ήταν ώραϊα όλ' αυτά, μια περιδιάβαση.

           "Ομως τό ξύλινο μαγγανοπήγαδο -τ' άλακάτιν,

            κοιμισμένο στον ίσκιο της καρυδιάς

            μισό στο χώμα και μισό μέσα στο νερό,

            γιατί δοκίμασες νά τό ξυπνήσεις;

            Είδες πώς βόγκηξε. Κι εκείνη την κραυγή

            βγαλμένη άπ' τά παλιά νεϋρα τοϋ ξύλου

            γιατί την είπες φωνή πατρίδας;

         Γ.Σεφέρης (Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄) 

Ποίημα που αναφέρεται στις εντυπώσεις του Σεφέρη από το πρώτο ταξίδι του στη Κύπρο το 1953 όπου ο ποιητής ανάμεσα σε άλλα μέρη επισκέφθηκε και εκκλησιές.Το ποίημα στο μεσαίο επτάστιχο, εικονογραφεί μορφές που αναπαριστούν τιμωρίες αμαρτωλών στη Κόλαση. Είναι οι μορφές εκείνες που είτε εμφανίζονται μεμονωμένα, είτε στις παραστάσεις της Δευτέρας παρουσίας που υπάρχουν στις περισσότερες εκκλησιές στο νάρθηκα. Στο παραπάνω ποίημα εμφανίζονται ο παραυλακιστής, (αυτός που αλλάζει τ’ αυλάκια των αγρών παραβιάζοντας τα σύνορα) ο παραζυγιαστής (αυτός που κλέβει κατά το ζύγισμα) ο παραμυλωνάς (που κλέβει στο ξάγι του αλευριού ή το νοθεύει) ο κατάλαλος (συκοφάντης) η αποστρέφουσα τα νήπια (γυναίκα που εγκαταλείπει το παιδί της ή το εκθέτει σε κίνδυνο) η αποκαλόγρια (αυτή που αποβάλει το μοναχικό σχήμα) και τ’ ακοίμητο σκουλήκι (η κόλαση).

       
            Πηγή: Το είδωλο της γης μου