Ένα παιδί γράφει στο Θεό…

Τόξερα πως θα σε βρω

στην καρδιά του εντόμου.

Την αυγή σε καρτερώ

στο παράθυρό μου.

Με τον ήλιο στην ποδιά

στης ζωής το δάσο,

σα να είμαστε παιδιά

τρέξε να σε πιάσω! 

Ω! τι απίστευτη χαρά

νάμαι εγώ κοντά σου.

Θα φιλήσω στα νερά

τα ξανθά μαλλιά σου. 

Κι όταν η νυχτιά στη γη

’ρθει της ευτυχίας,

να κρεμάσει την κλωστή

της μελαγχολίας, 

τότε μόνο μια στιγμή

ω! μεταμορφώσου!

γίνου άνθρωπος εσύ

νάμαι ’γω Θεός σου.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ

Πηγή: Leovard Το είδωλο της γης μου