Μη ρωτάς που ταξιδεύω
Στη Δυτική πλευρά της Ισπανίας στην επαρχία της Ανδαλουσίας, μετά το πέρασμα της Τζιμπεράλντα των παλιών ναυτικών, εκεί που τα θολά νερά του Γουαδαλκιβίρ ανταμώνουν τον Ατλαντικό, στο νοτιοδυτικό άκρο της Ιβηρικής χερσονήσου, εκατό χιλιόμετρα δυτικά της Σεβίλλης, μια πανέμορφη μικρή πολιτεία, το Σανλούκαρ ντε Μπαραμέδα, πλένει τα πόδια της στα νερά του Ωκεανού, στεφανωμένη από μια απέραντη παραλία από ψιλή άμμο. Απ’ εδώ ο Πορτογάλος Φερδινάνδος Μαγγελάνος ξεκίνησε προς τα δυτικά το μεγάλο ταξίδι του, τον γύρο του κόσμου, πριν πεντακόσια χρόνια, τον Σεπτέμβρη του 1519 με πέντε πλοία, με προσωπικό τίμημα να πέφτει ο ίδιος νεκρός στις Φιλιππίνες από ένα δόρυ καμωμένο από μπαμπού και μόνο ένα πλοίο το “Victoria”, με δέκα οκτώ άνδρες πλήρωμα να επιστρέφει στο Σανλούκαρ μετά από τρία χρόνια. Είχαν προηγηθεί τα υπερπόντια κατορθώματα του Χριστόφορου Κολόμβου, του Βάσκο ντε Γάμα και του ίδιου του Μαγγελάνου, αλλά τούτο το ταξίδι φαίνονταν τολμηρότερο, αφού ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Έτσι σ’αυτό το μικρό ψαροχώρι εκείνης της εποχής, γράφτηκε ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του ανθρώπου. Επίνειο της Σεβίλλης το Σανλούκαρ από τα αρχαία χρόνια, με το μέτωπο του να κοιτάζει στα αριστερά τον μεγάλο Ωκεανό και δεξιά μπροστά του το τεράστιο πάρκο της Donana, με την εκτεταμένη αμμουδιά από την πλευρά του Ατλαντικού και τη λιμνοθάλασσα στην εσωτερική. Στην προστατευόμενη περιοχή του πάρκου, ζαρκάδια, αετοί, ελάφια, αγριόγατες, άλογα, αγριόχοιροι, πτηνά, κομβικό σημείο παραμονής και διέλευσης χιλιάδων μεταναστευτικών πουλιών, σκορπισμένα σε μια περιοχή με πανίδα, (από πεύκα κυρίως) υφάλμυρα νερά, έλη και αμμόλοφους, συνθέτουν τον σημαντικότερο ίσως βιότοπο της Ευρώπης.
O μύθος που θέλει τον Ηρακλή ιδρυτή της Σεβίλλης, όταν πέρασε τις Ηράκλειες στήλες να φέρει τα Μήλα των Εσπερίδων, εντάσσει προφανώς και αυτή την περιοχή στο μυθικό ταξίδι του αρχαίου ήρωα. Ο άθλος επίσης του Ηρακλή με τα βόδια του Γηρυόνη, φαίνεται να εκτυλίσσεται εδώ, στην Ιβηρική Χερσόνησο. Η σημαία της περιφέρειας της Ανδαλουσίας φέρει ως έμβλημα τον Ηρακλή με δυο λιοντάρια και ο Πύργος του Ηρακλή, ένας ρωμαϊκός φάρος που λειτουργεί μέχρι σήμερα και ο οποίος έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, είναι το σύμβολο της περιφέρειας της Λα Κορούνια. Σε πλατεία της Σεβίλλης δεσπόζουν δυο εντυπωσιακές στήλες, πάνω στις οποίες υπάρχουν τα αγάλματα του Ηρακλή, μυθικού ιδρυτή της Σεβίλλης και του Ιουλίου Καίσαρα. Η παρουσία των λιγοστών Ελλήνων που συνόδευσαν τον Μαγγελάνο σ’ εκείνο το επικό ταξίδι του περίπλου της γης, σηματοδότησε την αέναη συνεχή παρουσία της Ελλάδας στο παγκόσμιο ιστορικό και πολιτιστικό «γίγνεσθαι». Σε λιγότερο από εκατό χρόνια, ένας άλλος μεγάλος Έλληνας, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, θα φτάσει στην Ισπανία για να καθιερωθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Λίγο αργότερα, ο Φρανθίσκο Πατσέκο (1564-1644) Ισπανός ζωγράφος και ιστορικός της τέχνης, γέννημα του Σανλούκαρ ντε Μπαραμέδα, σύμβουλος της Ιεράς Εξέτασης σε καλλιτεχνικά ζητήματα, είναι αυτός που θα ταξιδέψει στο Τολέδο να μελετήσει τα έργα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.
Η μικρή πολιτεία του Σανλούκαρ ξαπλωμένη σήμερα νωχελικά δίπλα απ’ τη μεγάλη παραλία, μικρό κομμάτι από τα 350 μίλια αμμώδους παραλίας που καλύπτουν τις ακτές της Ανδαλουσίας, ατενίζει την ιστορία με τις δίκες της μνήμες και τα δικά της σημάδια από την εποχή των Βησιγότθων, των Ρωμαίων, των Αράβων, των ένδοξων χρόνων του Καρόλου Ε΄ και του γιου του Φιλίππου Β΄ που άνοιξε την πόρτα για τα μεγάλα ταξίδια των Ισπανών στη Νέα Ήπειρο και γέννησε το μεγαλείο της Νέας Ισπανίας, την εποχή των Βουρβώνων, του Ιωσήφ Βοναπάρτη, των εμφυλίων πολέμων και τέλος της ομοσπονδιακής ενοποίησης των χρόνων του 20ου αιώνα.
Πηγή: Leovard Το είδωλο της γης μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου