Η Αγία Παρασκευή Μετσόβου 

 Η Αγία Παρασκευή Μετσόβου είναι ένας πολύ ξεχωριστός ναός πανελλαδικά και αποτελεί το θρησκευτικό και πολιτιστικό επίκεντρο της κωμόπολης. Παλιός ναός, πολύ πριν τον 16^ο αιώνα, που αρχικά λειτούργησε σαν μοναστήρι, στα κελιά του οποίου μέχρι το 1817 στεγάστηκε το περίφημο Ελληνοσχολείο του Μετσόβου, σημαντικό κέντρο παιδείας στην περιοχή. Το πλέον ενδιαφέρον για το ναό, είναι ότι φέρει σημαντικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με άλλους ναούς στη χώρα μας.Ο ναός είναι τρισυπόστατος, δηλαδή από την τοποθέτηση των εικόνων της Παναγίας στο τέμπλο φαίνεται ότι μπορεί να γίνουν ταυτόχρονα τρεις λειτουργίες.Το περίτεχνο βαθυσκάλιστο τέμπλο από καρυδιά, είναι έργο ντόπιων μαστόρων που προέρχονται από μια σημαντική ξυλογλυπτική σχολή. Οι μετσοβίτικες κομπανίες ξυλογλυπτών άλλωστε, έχουν μια τεραστία μακροχρόνια παράδοση στο χώρο των Βαλκανίων. Οι πάνω εικόνες του είναι της σχολής των Μετεώρων των αρχών του 18^ου αιώνα, ενώ οι του κάτω διαζώματος, είναι ρωσικές των μέσων του 19^ου. Μοναδική περίπτωση στον ελλαδικό χώρο ίσως αποτελούν και οι δυο άμβωνες, ο ένας μεγαλύτερος και ο άλλος νεώτερης κατασκευής.Η ανακαίνιση του ναού του 1888 δημιούργησε πολλές ακαλαισθησίες που  σήμερα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί. Στη νεώτερη ανακαίνιση του 1959 πάνω σε καταστραμμένες τοιχογραφίες τοποθετήθηκαν πιστά αντίγραφα, σε μικρότερες όμως διαστάσεις, από τα μωσαϊκά της Ραβέννας που κατασκευάστηκαν και μεταφέρθηκαν εδώ από την Ιταλία.
Αριστερά της κεντρικής εισόδου υπάρχει ωραιότατη μπρούτζινη κεφαλή του Χριστού την ώρα της αποκαθήλωσης, 5^ο αντίγραφο, έργο του 1915, του σημαντικού Κροάτη γλύπτη Ρόσαντιτς, που αγοράστηκε από ιδιωτική συλλογή το 1957 στο Βελιγράδι. Ακόμη ο ναός πέραν των σημαντικών εκκλησιαστικών θησαυρών του, φέρει πολύχρωμη οροφή μακεδονίτικου τύπου και πανύψηλο 25 μέτρων καμπαναριό κτισμένο το 1887 πάνω σε σχέδια που έστειλε ο Γεώργιος Αβέρωφ από την Αίγυπτο. Σήμερα η λειτουργία εδώ, λόγω της λαμπρότητας και ιστορικότητας του χώρου αποτελεί μια ξεχωριστή μυσταγωγία.

                                                                         
       

           Πηγή:Το είδωλο της γης μου