Στον πατέρα μου

^{Δόλιε πατέρα,}

^{τη ζήση σου πέρασες κοιτάζοντας τη θάλασσα}

 ^{και τα βουνά που έπιαναν τον ήλιο στα χέρια τους.}

^{Μια ζωή σταυρωμένος πάνω στην ελιά.}

^{Στη βροχή ξέπλενες την ψυχή σου.}

^{Στον ήλιο πύρωνες τη σάρκα σου.}

^{Το καράβι με το πανί ήθελες να πάρεις,}

^{καθώς γλιστρούσε απαλά στον ορίζοντα,}

^{μα δεν ήξερες προς τα που να κινήσεις.}

^{Τις Κυριακές, δίπλα απ’ τις ψαλμωδίες περπάταγες.}

^{Στην περίσκεψη του μυαλού σου,}

^{μνημόνευες τους πεθαμένους σου.}

^{Το κοπάδι σου βοσκούσες,}

^{μιλώντας με τις νεκροσκιές τους.}

^{Αργά τ’ απόγευμα γύριζες,}

^{χορτασμένος απ’ την ευτυχία του μόχθου.}

^{Το σπίτι σου, δεν μπόρεσες ν’ αναστήσεις.}

^{Σαν μια κατάρα που ’ρχόνταν από μακριά.}

^{Τις νύχτες που ξεκούραζες το τσακισμένο σου κορμί,}

^{οι αναθυμιάσεις της κούρασης γέμιζαν την κάμαρα.}

^{Το χειμώνα εκεί μέσα, το κρύο τραγουδούσε τον θάνατο.}

^{Πόσο τυχερός στάθηκες !}

^{Μια σκούρα σκιά με φωτοστέφανο, σου παραστέκονταν!}

^{Έφυγες ξαφνικά,}

^{σαν άστραψε στο μυαλό σου ένα διαμάντι του πόνου σου.}

^{Κι έπειτα, τέτοια σύναξη στο φιλί τ’ αποχαιρετισμού!}

^{Το ωραιότερο τραγούδι έγραψες.}

^{Το τελευταίο τραγούδι,}

^{ενός κόσμου που πήρες για πάντα μαζί σου.}

^{Αυτό που θα σ’ ακολουθεί παντού,}

^{ως το περιβόλι του Θεού.}

^{Τώρα που το νοσταλγικό άρωμα από την παλιά εποχή}

^{κατακλύζει τη σκέψη μου και τ’ αγκάθια των λαθών μου}

^{μετράω γύρω μου,}

^{βόλτες κάνεις στων ονείρων μου τις τύψεις.}

^{Εσύ είσαι ή μήπως εγώ;}

^{Όσο μεγαλώνω σου μοιάζω και πιο πολύ.}

^{Το χρέος μου δεν ξέρω αν τόκανα.}

^{Συγχώρεσε με.}

^{Πενήντα χρόνια σ’ αγαπούσα,}

^{αλλά δεν μπόρεσα ποτέ να σ’ αγγίξω.}

^{Ένα τριαντάφυλλο αφήνω πάνω στον τάφο σου.}

^{Αγαπάνε άραγε τα τριαντάφυλλα τους νεκρούς;}

^{Λ.Κατσιγιάννης}

^{Πηγή:Leovard Το είδωλο της γης μου}