Σελίδες

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018



ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ

 
Mε το "μπαρδόν" για όσους ενοχληθούν από τη φωνή του συχωρεμένου αριστερού συγγραφέα και δημοσιογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη, αλλά στο βιβλίο του «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974» Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου-2010 διαβάζω:
«Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ονομάστηκε έπος. Η σημαντικότερη συνέπεια του «έπους» του Πολυτεχνείου, είναι το γεγονός πως η ημέρα της πτώσης του, η 17η του Νοέμβρη, χάρισε το όνομά της στην οργάνωση «17 Νοέμβρη». Επίσης, το «έπος» δημιούργησε εντελώς κατά λάθος μια «ηρωίδα», την Μαρία Δαμανάκη, της οποίας ο «ηρωισμός» συνίσταται στην εκφώνηση απ’ το ραδιόφωνο των φοιτητών των συνθημάτων και των ανακοινώσεων της συντονιστικής επιτροπής. Πάντως, πολλοί είχαν την ευκαιρία να βάλουν υποψηφιότητα για πολιτικοί εκεί μέσα στο Πολυτεχνείο. Για τον Μίμη Ανδρουλάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα, ηγετικά στελέχη της εξέγερσης, ο δρόμος προς τη βουλή, το πολιτικό παρασκήνιο και την εν γένει πολιτική αθλιότητα, ξεκινάει από κει. Όπως και να’ ναι, το «έπος» του Πολυτεχνείου έγινε ένα ισχυρό αντιστασιακό άλλοθι για κείνους που για εφτά χρόνια λούφαζαν, και ξαφνικά έγιναν αντιστασιακοί εν μία νυκτί. Ευτυχώς που η οίηση και ο κομπασμός για ένα έπος ελάχιστα επικό, άρχισε να ξεφουσκώνει σιγά-σιγά».
Το Πολυτεχνείο σήμερα είναι ένα όλο και λιγότερο επικίνδυνο σύμβολο για την εξουσία, από την οποία χρησιμοποιείται όπως την συμφέρει. Συνήθως η απονομή τιμών από την πολιτική εξουσία, εξαντλείται στην κατάθεση στεφάνων. Από μια γιορτή δημοκρατίας και αντίστασης, έχει μετατραπεί από κάποιους σε μια αντιπαράθεση και σε μια βίαιη «φωνή» διαμαρτυρίας κατά της δημοκρατίας των ημερών μας και των ατελειών της, όταν το πνεύμα της γιορτής του δεν μολύνεται συνήθως από τα προβοκατόρικα επεισόδια των «γνωστών αγνώστων» που λειτουργούν ως «δούρειος ίππος» σκοτεινών κέντρων αποφάσεων. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια κρυφή ή διάχυτη υποκρισία από όλους όσους τιμούν αυτή την επέτειο, γιατί ο καθένας έχει στο μυαλό του μια διαφορετική αντίληψη για τον διαχρονικό συμβολισμό της και την ιστορική σημασία της. Έτσι ο καθένας δίνει το δικό του νόημα στο Πολυτεχνείο.

       Πηγή:Leovard   Tο είδωλο της γης μου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

Δημοφιλείς αναρτήσεις