Ο θάνατος του χελιδονιού

Που πας περήφανο πουλί

στα σκλαβωμένα μονοπάτια;

Θύμα στα δίχτυα της καταιγίδας,

δεν θα παίξεις με τα χρώματα

φέτος,

ούτε ποίηση θα διαβάσεις
με το ράμφος σου,

μπροστά στον καθρέφτη του ήλιου.

Ένα ματωμένο μαχαίρι η Άνοιξη

φέτος,

νεκρώσιμη ακολουθία έγινε

η γενέθλια ζωή σου

και λυπημένος επιτάφιος,

με σαβανωμένη τη μνήμη.

Άλλαξε ο κόσμος μας

φέτος,

η πίκρα φώλιασε στα κεραμίδια

και το αίμα του Χριστού

στάζει μόνο του,

πάνω στην αγάπη των λαών.

                           
                                                                                                                    Λ.Κατσιγιάννης