AΘΑΝΑΣΙΑ

Τα ωραιότερα μου ποιήματα τάχω

γράψει στους τοίχους των φυλακών
στους κορμούς των δένδρων
στα κάτασπρα λαδόχαρτα της ταβέρνας
στα κουτιά των τσιγάρων
στ’ αχαμνά των θηλυκών
στη ράχη της θάλασσας.
Μισώ το ανεξίτηλο!
Και το ανεξάλειπτο.
Είναι θάνατος το σύννεφο που δεν

θέλει να γίνει στάλα να στάξει
στη γης.
Είναι θάνατος ο ήλιος που δεν εννοεί να δύσει.
Είναι νεκροί οι στίχοι που δεν

μπορούν να λησμονηθούν. Λάθος!
Τα ωραιότερα μου ποιήματα δεν
 τάγραψα ακόμα. Δεν θα τα γράψω ποτέ.
Τα θέλω αθάνατα! 

Κυριάκος Διακογιάννης

Από τη Συλλογή «ΜΟΛΥΒΙΕΣ» -1974