Μεγάλη "πετυχεσιά" είχε αυτή η παρέλαση

Διασωληνωμένοι και πεφιμωμένοι εορτάσαμε τα 200σιοστά εόρτια της κατάπτωσης μας στα τάρταρα της αβελτηρίας και της κορονοαπάτης μας. Ομολογουμένως η παρέλαση είχε μεγάλη "πετυχεσιά" ιδίως μετά τον αυθόρμητο συμβολικό χαιρετισμό του αλόγου, χωρίς να τηρήσει κάποιες βασικές αρχές, μπροστά στην εξέδρα των επισήμων. Απορίας άξιο είναι, γιατί μετά ταύτα δεν επενέβη το κεκαθορισμένο όργανο της τάξης να του κόψη πρόστιμο για ρύπανση δημόσιου χώρου, σε συνδυασμό με πρόστιμο για έλλειψη φιμώτρου. Δεν ξέρω αν ευθύνομαι εγώ που το είχα προβλέψει σε φίλο λίγες μέρες πριν, αλλά το γεγονός αυτό ήταν όλα τα λεφτά. Όχι ότι η παρέλαση ήταν τελείως ανεπιτυχής. Ίσα-ίσα, οι εκφωνητές αυτή τη φορά ήταν σπουδαίοι. Ο Νίκος Αλιάγκας από τους πιο γνωστούς και δημοφιλείς δημοσιογράφους, ένας ωραίος Έλληνας που τιμά τη χώρα μας στη Γαλλία. Το ίδιο αξιόλογη και σωστή στάθηκε δίπλα του και η αρχισμηνίας Σοφία Κορμά.

Ανεπιτυχής στάθηκε η απουσία των Ελλήνων και η σύνθεση των επισήμων, με διακριτικά απούσα την εκκλησία, αλλά και αντιπροσωπία από τους απόγονους των αγωνιστών του 1821 που μάλλον απαραδέκτως δεν προβλέπονταν στο πρωτόκολλο. Αντίθετα, στο πρωτόκολλο προβλέπονταν η πιθανότητα μιας αφόδευσης του αλόγου, στο πιο καίριο σημείο της διαδρομής, εξ ου και η επέμβαση των οδοκαθαριστών. Παρέλαση χωρίς κόσμο, είναι κόλλυβα χωρίς σιτάρι. Όσο για τους προσκαλεσμένους, ο Κάρολος, χαμηλών τόνων, γύρω στα 70, μου μοιάζει συμπαθής θα έλεγα, αν και δεν ξέρω πόσο κουβαλά τις τύψεις για τις μεγάλες ευθύνες του παππού του πρίγκιπα Ανδρέα στη μικρασιατική καταστροφή (εφόσον έχει διαβάσει καλά την Ιστορία). Ούτε βέβαια ευθύνεται αυτός για τις πράξεις και παραλήψεις της χώρας του. Ο ρόλος του ήταν πάντα διακοσμητικός, ούτε μπορούσε να επιβάλλει στη μαμά του, λόγω ηλικίας, την χάρη που ζητούσαν οι αγωνιζόμενοι Κύπριοι λίγο πριν οδηγηθούν στην αγχόνη. Άλλωστε τη δική του την επανάσταση την έκανε επιλέγοντας τη Νταϊάνα την πρώτη Αγγλίδα γυναίκα για σύζυγο, (με όλο το μυστήριο που κάλυψε το θάνατό της), ανακαλύπτοντας σχεδόν μόνος τις «ελληνικές» του ρίζες και έχοντας, από ότι φημολογείται, ασπαστεί το Ορθόδοξο δόγμα. Το κακό γι αυτόν, είναι ότι είναι διάδοχος εν αναμονή 55 χρόνια και το καλό, ότι έχει πολλές πιθανότητες να βασιλεύσει, μετά και την αφόδευση του αλόγου, που μπορεί να του βγει σε γούρι. Οι Ρώσοι είναι γνωστοί. Απρόβλεπτοι πάντα, με ανακατωμένα αισθήματα για τους Έλληνες. Η Ορθοδοξία, σώζει πάντα τα προσχήματα μεταξύ μας. Οι Γάλλοι, φίλοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και κατά περίσταση φιλέλληνες, θα είχαμε να τους καταλογίσουμε λιγότερα από ότι στους Άγγλους, αφού στέκονται ένα βήμα πίσω απ’ αυτούς και επιπλέον, τα μουσεία τους έχουν λιγότερα κλεμμένα ελληνικά αγάλματα.         

Όσο για το αγαθό άλογο, ως συντελεστής της παρέλασης, ποτέ δεν θα μάθουμε αν προέβη σε  αυτή την απονενοημένη ανακουφιστική πράξη από άφατη χαρά για τους καλεσμένους μας ή από εκδίκηση για τα δεινά που μας προξένησαν. Πάντως αν και ά-λογο έδειξε υπερβάλλουσα λογική με την πράξη του και έκλεψε πραγματικά την παράσταση, στέλνοντας στην πολιτική νομενκλατούρα ντόπια και ξένη, ένα καλά καμουφλαρισμένο μήνυμα ύψιστης αισθητικής, ιστορικής και οικολογικής αξίας.

 

           Πηγή: Το είδωλο της γης μου