Η πανήγυρης της Κοιμήσεως στην Ιβήρων (από παλαιότερο εορτασμό). 

Με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια γιορτάζεται στις 28 Αυγούστου με το παλιό (Ιουλιανό ημερολόγιο) η πανήγυρης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο περιβόλι της Παναγιάς.

                        

Επίκεντρο των εορτασμών του Δεκαπενταύγουστου το μοναστήρι των Ιβήρων. Από την προηγουμένη το μοναστήρι έχει γεμίσει από προσκυνητές. Κατά την είσοδο στη μονή και κατά το τυπικό, προηγείται προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Πορταΐτισσας όπου φυλάγεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και στη συνέχεια επακολουθεί  γεύμα για τους προσκυνητές στη Μεγάλη Τράπεζα. Σερβίρεται χταπόδι βραστό νοστιμομαγειρεμένο και σταρένιο ψωμί με ροζέ κρασί, προσφορά των προσκυνητών. Στη συνέχεια, μια περιήγηση εντός και εκτός της μονής, ως και μια επίσκεψη στην Έκθεση αντιγράφων και Κειμηλίων με τo πωλητήριο, είναι επιβεβλημένη.
Στο μεταξύ οι προσκυνητές που έχουν κατακλύσει τους χώρους, περιφέρονται είτε ομαδικά είτε μεμονωμένα  στην αυλή,  ενώ αρκετοί που δεν έχουν εξασφαλίσει κατάλυμα, εφοδιασμένοι με μια κουβέρτα που προσφέρει το μοναστήρι,  έχουν ήδη αρχίσει να επιλέγουν κάποια σημεία για το βράδυ, προστατευμένα από το ελαφρύ κρύο ή από κάποια ενδεχόμενη βροχή που είναι συνηθισμένη  αυτήν την εποχή. Στις 06.00 το απόγευμα της παραμονής, μετά την παράκληση, ακολουθεί η καθιερωμένη τελετή της διαμετακόμισης της εικόνας της Παναγιάς, από το παρεκκλήσι της Πορταΐτισσας στο Καθολικό για την αυριανή μεγάλη γιορτή,συνοδεία εκπροσώπων άλλων μονών. Προηγείται η επιλεγμένη χορωδία των πλέον καλλίφωνων μοναχών του Όρους που ψάλλουν το «Άξιον Εστί», ενώ τα φλας των μηχανών των επισκεπτών αστράφτουν για να αποθανατίσουν τη μεγάλη στιγμή της διαμετακόμισης.

H μεταφορά της εικόνας από το παρεκκλήσι στο Καθολικό, πρωτοστατούντος του ηγουμένου π. Βασιλείου Γοντικάκη.

 Ακολουθεί παράκληση στο Καθολικό και στη συνέχεια το Απόδειπνο στη Μικρή αλλά και τη Μεγάλη Τράπεζα που γίνεται μια τεράστια σάλα φαγητού. Κοφτό μακαρονάκι στο φούρνο, πεντανόστιμο ζυμωτό σταρένιο ψωμί, κρασί, φρούτο.Το βράδυ στις 10.00 αρχίζει η ακολουθία με επίκεντρο την θαυματουργή εικόνα που έχει ήδη μεταφερθεί από το απομεσήμερο στο Καθολικό. Ο κόσμος πολύς, άλλοι στην  εκκλησία, άλλοι  σκορπισμένοι  στους χώρους γύρω από την αυλή. Μετά το πέρας της λειτουργίας, γύρω στις 02.00 το πρωί, κάποιοι κοιμούνται λίγες ώρες κατάχαμα, σκεπασμένοι, με τον φόβο μιας  ξαφνικής μπόρας. Το πρωί, με το πρώτο ξημέρωμα και την αντανάκλαση του ήλιου πάνω στα νερά της παραλίας, λίγο πριν αρχίσει η πανηγυρική λειτουργία, η ώρα προσφέρεται για μια σύντομη βόλτα στο Αγίασμα της Παναγίας, στο σημείο που κατά την παράδοση εμφανίσθηκε η εικόνα της. Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, την εποχή της εικονομαχίας τον 9^ο αιώνα, μία  ευσεβής γυναίκα από  τη Νίκαια της Βιθυνίας, προτίμησε να πετάξει την σημερινή εικόνα της Πορταΐτισσας στην θάλασσα, παρά να την καταστρέψουν οι εικονομάχοι. Μετά από αρκετά χρόνια το 1004 μ.X. η εικόνα εμφανίστηκε μέσα στην θάλασσα μπροστά στην Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος, να στέκεται όρθια πάνω στα νερά. H εικόνα αυτή που έβγαλε με θαυμαστό τρόπο από τη θάλασσα ο μοναχός Γαβριήλ, τοποθετήθηκε σε ιδιαίτερο ναό (παρεκκλήσι) στα αριστερά της κυρίας εισόδου ως φύλακας και παραστάτης της μονής.

Εν τω μεταξύ, γύρω στις 07.00 στο Καθολικό της μονής έχει ξεκινήσει η  εορταστική λειτουργία με τη συνοδεία της πιο επιλεγμένης βυζαντινής χορωδίας του Όρους. Όσοι βρίσκονται έξω από το ναό, λόγω του αδιαχώρητου, προσεγγίζουν τα παράθυρα του ναού, δεξιά και αριστερά του ιερού, για να απολαύσουν τους ομορφότερους Βυζαντινούς ήχους να διαχέονται στον αέρα από τους εκλεκτότερους αγιορείτες χορωδούς. Με το πέρας της λειτουργίας η εορταστική πανήγυρη κλείνει με παράθεση γεύματος στη Μικρή και Μεγάλη Τράπεζα, κάτω από το τεράστιο μεγαλοπρεπές κωδωνοστάσιο της μονής. 

                                        Αντίγραφο που βρίσκεται στο παρεκκλήσι της Ιβήρσκαγια στην Κόκκινη Πλατεία.

Η θαυματουργή δύναμη της εικόνας της Πορταΐτισσας είναι γνωστή σε όλο τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Αντίγραφο της εικόνας της βρίσκεται στο παρεκκλήσι της Ιβήρσκαγια στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, στο οποίο ο Ρώσικος λαός αποτίει ιδιαίτερο σεβασμό και τιμή. Απεστάλη δε μετά από έκκληση για ανάρρωση του Τσάρου, πατέρα του Μ.Πέτρου, στα 1645. Μετά την θεραπεία του, με προτροπή του Πατριάρχη Νίκωνα, ιδρύθηκε ο ναΐσκος της Ιβήρσκαγια, ο δε τσάρος παραχώρησε ως μετόχι στην Ιβήρων το παρακείμενο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. 

          Πηγή:Leovard  Το είδωλο της γης μου