To Χωριό μου

4^ο Μέρος (Τελευταίο)

Η Βίγλα είναι πολύ κοντά στο σπίτι μας και τρελαίνομαι να τρέχω εκεί. Κάθομαι σε ένα πεσμένο, ξεφλουδισμένο κούτσουρο πεύκου και αγναντεύω το χωριό και τη θάλασσα. Αφουγκράζομαι την ανασαιμιά, τη ζωή του χωριού. Νιώθω πως χτυπάει η ψυχή του. Από τα χαμόσπιτα ξετυλίγονται στον αέρα καπνοί. Στο Χοροστάσι βλέπεις τις λιγνές φιγούρες των χωριανών. Φιγούρες των χωριανών διακρίνεις και στους δρόμους. Διακρίνεις και μοναχικά γαϊδούρια, που τ' άφησαν στη πλαγιά να βοσκήσουν και γυρίζουν τώρα χορτάτα. Φωνές πλανιούνται στον αέρα. Μια μητέρα φωνάζει από μακριά τα παιδιά της. Ακούγεται και ο ξερός χτύπος τσεκουριού. Κάποιος κόβει ξερά ξύλα. Ένα γαϊδούρι γκαρίζει. Έτσι, του ήρθε. Άλλα γαϊδούρια ανταποκρίνονται με παραπονιάρικα  γκαρίσματα. Ύστερα ακούγονται αλυχτίσματα σκυλιών. Κάποτε ο αέρας  με σπρώχνει να με πετάξει από το κούτσουρο. Κρατιέμαι καλά. Έχω την αίσθηση ότι δαμάζω τον αέρα, όλο τον κόσμο.

     Αυτό είναι το χωριό μου. Μακριά από τα άλλα χωριά, απομονωμένο από τον κόσμο. Πέρα από το χωριό εκτείνεται ένα ακρωτήρι, όπου υπάρχουν τα ερείπια ναού της Αθηνάς. Οι χωριανοί πιστεύουν ότι έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα. Για αυτό και οι περισσότεροι κρατούν τη συνήθεια να δίνουν στα παιδιά τους ονόματα αρχαιοελληνικά. Δεν είναι παράξενο μάλιστα πως πολλά κορίτσια και γυναίκες έχουν το όνομα Αθηνά. Όλοι στο χωριό είμαστε, μεταξύ μας, συγγενείς ή κουμπάροι και φωνάζουμε ο ένας τον άλλο με τα μικρά μας ονόματα.-

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χρίστου Ρουπακιώτη «με τη Λόπη». Στην εισαγωγή του, ο συγγραφέας δίνει μια γλαφυρή παραστατική εικόνα του χωριού του (Αθάνι) στα χρόνια της δεκαετίας του 1950.Το βιβλίο-με κάποιες αναγκαίες κατά τον συγγραφέα παρεμβάσεις και ονοματολογικές παραλλαγές, είναι μια αυτοβιογραφία με μυθιστορηματική πλοκή,(υπάρχει άραγε μυθιστόρημα που να μην είναι αυτοβιογραφικό ή και το αντίστροφο;) όπου ο συγγραφέας πλέκει τον μύθο του με κεντρικό πυρήνα τον έρωτα. Έναν ανικανοποίητο έρωτα και τα επακόλουθά του, μέσα σε ένα κοινωνικό περίγραμμα χρωματισμένο από ένα ιδεολογικό σύνδρομο που είναι ταυτισμένο με τον συγγραφέα, και δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.

H συνέχεια στο Βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Εποχή Σόλωνος 130 Αθήνα

Πηγή:Leovard