Αυξεντίου

Τις πρώτες μέρες του Μάρτη

είπες τον τελευταίο λόγο.

Παρανάλωμα μιας υπέροχης παλληκαριάς,

ψυχή από πέτρα, Ελλάδα και μπαρούτι.

Το κάδρο δεν χωράει την εικόνα σου.

..."Πορεία προς τα νοτιοδυτικά, 40 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία είναι το μοναστήρι του Μαχαιρά. Το μοναστήρι αυτό αποτελεί το σημαντικότερο κέντρο προσκυνήματος μαζί με εκείνο του Κύκκου. Λειτουργεί με το τυπικό του Αγίου Όρους, παραμένει όμως ανοικτό για όλους τους επισκέπτες. Αιτία της ανέγερσής του, η εύρεση της εικόνας της Παναγιάς σε παρακείμενο σπήλαιο. Κοντά στο μοναστήρι και σε περίοπτη θέση που δεσπόζει στην περιοχή, το άγαλμα του νεώτερου και πλέον δημοφιλούς ήρωα της Κυπριακής αντίστασης κατά των Άγγλων, του Γρηγόρη Αυξεντίου. Ο σταυραετός του Μαχαιρά, είναι το σύμβολο αυτού του άνισου αγώνα. Η κρύπτη του διακόσια μέτρα βορειότερα, όπου κάηκε ζωντανός από τους Άγγλους, είναι το μνημείο του άγνωστου  στρατιώτη της Κύπρου. Κάθε επισκέπτης της Μονής δε παραλείπει να φέρει λίγα λουλούδια στο σημείο της κρύπτης. Αυτές τις μέρες που γιορτάζεται η αντίσταση, η κρύπτη είναι γεμάτη από φύλλα δάφνης και άνθη. Ο Αυξεντίου, υπαρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α έπεσε θύμα προδοσίας στους κατακτητές, με τους οποίους έδωσε ολόκληρη μάχη για επτά ώρες, πολεμώντας μόνος μέσα σ’ ένα μικρό καταφύγιο τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων και στο τέλος κάηκε ζωντανός.
    Το άγαλμά του, ψηλό και περήφανο, είναι απ’ εκείνα που το ύψος τους είναι πολύ μικρότερο από το πραγματικό μπόι αυτών που απεικονίζουν. Το αληθινό μπόι του ανθρώπου μετριέται με το πάθος του για λευτεριά. Ο Αυξεντίου πέρασε νεκρός μέσα στο κόσμο και έγινε σύμβολο. Η ιστορία του είναι το πιο απλό αληθινό και όμορφο παραμύθι λευτεριάς. Το όραμα της γενιάς του -της γενιάς του ’55, -είναι επιτακτική ανάγκη να παραμείνει ζωντανό στη σύγχρονη Κύπρο και να μη πνιγεί στον καταναλωτισμό και την ψεύτικη καλοπέραση της εποχής μας"... (1996)

                                                                                       Από το βιβλίο:"Ταξίδια της Καρδιάς με τα μάτια της Ψυχής" 

                                                                                                                             Λ. Κατσιγιάννης 

             Πηγή:Leovard Το είδωλο της γης μου