Nανάρισμα 

           Φύσ’ αεράκι δροσερό
           Μες των δενδρών τα φύλλα.
           Πάρ’ απ’ τα ρόδα τον ανθό
           Απ’ τη μηλιά τα μήλα
           Και  φέρτα  στο παιδάκι μου.
           Είναι καλό και κάνει
                    Ήσυχο νάνι-νάνι.

          Αρχίνησε το λάλημα
          Αηδόνι ερωτεμενο,
          Ναναρισέ το, το φτωχό
          Ειν’ αποκοιμημένο
          Σαν τη γλυκειά σου συντροφιά
          Μες τη φωλιά  σαν κάνει
                   Τη νύχτα νάνι-νάνι.
 

          Άνοιξε νυχτολούλουδο,
          Άνοιξε και μη κλείσης
          Την ωμορφή σου μυρωδιά
          Ωσότου να τη χύσης
          Όλη μες τα μαλλάκια του.
          Το μαύρο ιδές πως κάνει
                   Μαζύ  μου νάνι-νάνι.

          Πέζει τ' αγέρι του Μαϊού
          Μέσα στον καλαμιώνα,
          Γελούνε τ' ανθη, τα νερά,
          Λαλεί η νεροχελώνα.
          Ευτυχισμέν' είμαι κ' εγώ
          Στα στήθια μου σαν κάνει
                  Το μαύρο νάνι-νάνι.

          Και σεις με τα χρυσά φτερά
          Ονείρατά μου ελάτε
          Στο έρμο το καλύβι μας,
          Αγάλια αγάλια εμβάτε,
          Σιγά μη το ξυπνήσετε·
          Κυττάξετε πως κάνει
                  Άγγελος νάνι-νάνι.

          Ονείρατα είναι του φτωχού
          Η συντροφιά, η ελπίδα
          Της  χήρας η παρηγοριά,
          Ο ήλιος, η αχτίδα.
          Ελάτε μην αφήσετε
          Τη μάνα του που κάνει
                 Μαζύ του νάνι-νάνι.

          Αποκοιμήθη το μικρό, κ’ η μάν’ αποκοιμήθη
          Βαστώντας το σφιχτά σφιχτά στα μητρικά της στήθη.

          Ευλογημένο τρεις φορές της χήρας το κρεββάτι!
          Ευλογημένο τρεις φορές! Κι ανάθεμα στο μάτι
          Όπου κυττάζ’ ατάραχο μικρό παιδί σαν κάνει
          Στην αγκαλιά της μάνας του τη νύχτα νάνι-νάνι.

          Αρ. Βαλαωρίτης

Ένα ευχάριστο τραγούδι (κομμάτι της δημοτικής μας ποίησης) είναι το νανούρισμα με το οποίο επικοινωνούσε παλιότερα η μητέρα με τον συναισθηματικό κόσμο του  παιδιού, για να ησυχάσει, λίγο πριν τον ύπνο του. Εδώ ο ποιητής καταθέτει το δικό του Νανάρισμα (μέρος από το ποίημά του Νάνι-Νάνι) έτσι όπως περιέχεται στην πρώτη συλλογή του “ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΑΣΜΑΤΑ” του 1861-Έκδ. ΚΟΡΑΗΣ. Το ποίημα έχει μελοποιηθεί από τον Σπ.Ξύνδα.

                                                   

                      Νανούρισμα - Λάκης Παππάς Μάνος Χατζιδάκις Ματωμένος γάμος [Lorca]